Hunger Games

Deep in the meadow, hidden far away
A cloak of leaves, a moonbeam ray
Forget your woes and let your troubles lay
And when it's morning again, they'll wash away
Here it's safe, here it's warm
Here the daisies guard you from every harm
Here your dreams are sweet and tomorrow brings them true
Here is the place where I love you.

Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

Tears we've cried are flood


Καλησπέρα.

Γιατί μερικοί άνθρωποι βλέπουν πάντα όμορφους ουρανούς και υπέροχα λουλούδια και καταπληκτικούς ανθρώπους, ενώ άλλοι κάνουν προσπάθεια για να βρουν κάτι ή κάποιον που να τους αρέσει;                                                                               Leo F. Buscaglia

Εγώ μάλλον είμαι στους δεύτερους.  Μάλλον το φοβάμαι. Αυτό. Τα πάντα. Την κάθε δέσμευση. Στερώ από τον εαυτό μου πράγματα. Γιατί απλά φοβάμαι να τα νιώσω. Αλλά αυτό τι με κάνει; Ένα τίποτα σαν αυτά που κατηγορούσα τόσο καιρό.

Σκέφτομαι πως ίσως να αποφεύγω καταστάσεις. Ίσως όντως να αποφεύγω να δημιουργώ αναμνήσεις. Γιατί; Ίσως φοβάμαι. Βασικά, μάλλον έχω βαρεθεί να πονάω. Είναι τραγικό να κάνεις δεσμούς και να πονάς μετά, αφού αυτοί σπάνε. Και για αυτό μάλλον ψάχνω πολύ προτού κάνω κάποιον φίλο ή σπάνια ανοίγομαι. Είμαι ιδιαίτερα κλειστός άνθρωπος. Και για αυτό μάλλον έχω στοιβάξει ό,τι χαρούμενο έχω ζήσει σε ένα παλιό χαρτονένιο κουτί. Προσπαθώ να αναβιώσω αυτές τις στιγμές ευτυχίας βλέποντας τα αντικείμενα που μου είχαν προκαλέσει τις στιγμές αυτές-παλιά εισιτήρια, οτιδήποτε. Πόσο αξιοθρήνητο. Στην πραγματικότητα δεν έχω αναμνήσεις. Δεν έχω τίποτα.

Οι άλλοι κάνουν αναμνήσεις.
Γελάνε.
Δένονται.
Ενώ εγώ;
Εγώ;
Τίποτα.


7 σχόλια:

the writer είπε...

Σε νιώθω. Είμαι άνθρωπος που θα έχει πολλά κονέ, αλλά δύσκολα θα δεθεί. Από την άλλη, το να μη δένεσαι έχει τα καλά του με την έννοια ότι δε θα πληγωθείς κιόλας. Ας μην ξεχνάμε την πιθανότητα να εμφανιστεί αυτός που θα δεθείς μαζί του. Και τότε καλό θα είναι να χαλαρώσεις τις αντιστάσεις σου. Καλή η αντίσταση, η άμυνα, αλλά καμιά φορά επιβάλλεται να αφεθείς.

Creepy Dreamer είπε...

Eπιβάλλεται να αφεθείς ναι, μα αν έχεις πάντα σηκωμένους τους τοίχους, δεν είσαι σίγουρος πότε πρέπει και πότε όχι.

Οιωνός είπε...

Μα αν δεν αγαπήσεις εσύ τον εαυτό σου πρώτα πως περιμένεις να σ' αγαπήσει κάποιος τρίτος ; (Φιλικά πάντα).

Creepy Dreamer είπε...

Oιωνέ, αυτά ακριβώς μου λέγαν κάτι γνωστοί μου σήμερα. Και το ξέρω. Καλά.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Πέρασα οπως κάνω παντα στους φιλους για ν αφησω τις ευχες μου.Πασχαλινες δεχτείτε ευχες απο την καρδια βγαλμένες,ολες οι μέρες της ζωής σας να είναι αναστημένες.Καλη Ανάσταση και Καλό Πάσχα!!!
░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆Απολυθηκα και γυρισα στη γειτονια.Σιγουρα πρεπει να αφεθεις και ας πληγωθεις Απο τα λάθη μας μαθαινουμε.

Fleur είπε...

χμμμμ νομίζω πρέπει να σταματήσεις να είσαι έτσι.
Πρέπει να αφεθείς,να συνειδητοποιήσεις ότι μια ζωή την έχουμε και αν δν την γλεντήσουμε τι θα καταλάβουμε τι καταντήσουμε κτλ. ;)
Να μην φοβάσαι να δεθείς.Γιατί όλα μέσα στην ζωή είναι.:)

'Ελεος. είπε...

Ούτε να δένεσαι, ούτε τίποτα. Μένεις μακριά, χώνεσαι κάποιες στιγμές μουλωχτά, τα δίνεις όλα στιγμιαία και την κοπανάς. Άμα δεν θέλεις να πονάς, θα φοβάσαι να δεθείς. Εγώ διάλεξα. (κι εγώ έχω χαρτονένιο κουτί)