Hunger Games

Deep in the meadow, hidden far away
A cloak of leaves, a moonbeam ray
Forget your woes and let your troubles lay
And when it's morning again, they'll wash away
Here it's safe, here it's warm
Here the daisies guard you from every harm
Here your dreams are sweet and tomorrow brings them true
Here is the place where I love you.

Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

I'll be your prince...



You'll have to kiss a lot of frogs before you'll find your prince.

Περπατούσε μόνη της στο δρόμο. Έβρεχε, αλλά δεν την ένοιαζε, γιατί κρατούσε ομπρέλα. Σκεφτόταν πυρετωδώς. Όταν ήταν έφηβη της είχαν πει πως θα έπρεπε να φιλήσει πολλούς ''βατράχους'' για να βρει τον ''πρίγκιπά'' της. Και πάντα ήλπιζε ότι κάποια ημέρα των ημερών θα τον βρει. Έτσι δεν την είχαν μεγαλώσει εξάλλου; Της είχαν πει πως κάποιος θα είναι εκεί έξω να την περιμένει. Όχι, κάποιος, Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ. Το μισό της. Η αδελφή ψυχή της. Όμως πώς θα ήξερε ότι θα τον έβρισκε; Μερικοί άνθρωποι νομίζουν πως απλά το ξέρει κανείς όταν έχει βρει ΤΟΝ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ. Το νιώθεις, λένε! Οι πλανήτες ενώνονται, οι ουρανοί ανοίγουν, οι άγγελοι τραγουδούν και οι θάλασσες χωρίζονται στη μέση. Κάποτε είχε κάποιες εμπειρίες με δύο-τρεις, που όμως κατέληξαν να είναι οι "βάτραχοι". Αναρωτήθηκε αν θα έβρισκε ποτέ τον "πρίγκιπά" της και πόσους "βατράχους" θα γνώριζε μέχρι να γίνει αυτό. Συνέχισε να περπατάει μέσα στη βροχή απεγνωσμένη. Θα έβρισκε ποτέ αυτό που ήθελε;



Έτσι δεν είναι η ζωή; Μας έχουν πάρει τα αυτιά, όλοι οι μεγάλοι, με τον ένα και μοναδικό έρωτα και τέτοιες χαμάρες. Δηλαδή θα γνωρίσεις κάποιον και θα είναι το άλλο σου μισό. Η αλήθεια είναι πως βαθιά μέσα μου το πιστεύω. Πιστεύω ότι υπάρχει το άλλο μας μισό, ο soul mate μας που λένε και οι Αμερικάνοι. Όχι για κάποιο άλλο λόγο, αλλά επειδή η ίδια έχω βρει πρόσφατα ένα άτομο που είναι σαν να είσαι αδερφή ψυχή μου or something. Αλλά το θέμα είναι πως καταλαβαίνεις αν όντως έχεις βρει μία αδερφή ψυχή; Όντως υπάρχουν πυροτεχνήματα; Ακούς τρομπέτες να ηχούν όταν φιλάς για πρώτη φορά ΤΟΝ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ; Εννοώ, έστω Χ αυτό το σουπερ κουλ-καταπληκτικό-εκπληκτικό-φανταστικό-μαγευτικό άτομο και Ε εσύ. Ο Χ είπαμε είναι μαγευτικός, εξαίσιος, φανταστικός,με χιούμορ κλπ κλπ κλπ. Όμως επειδή είναι τόσο υπερβολικά τέλειος πρέπει ντε και καλά να είναι Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ; Σαφώς θα περιμένεις τρομέπετες να ηχήσουν, πυροτεχνήματα να γεμίσουν τον ουρανό και όλα τα συναφή, όμως πιθανότατα να μη συμβεί. Γιατί ο Mr. Υποτιθέμενος Perfect, απλά δεν είναι αυτό που περίμενες. 
Και κάτι άλλο: Η αγάπη έρχεται ήσυχα χωρίς τρομπέτες και βεγγαλικά. Αν ακούς φωνές, πήγαινε να κοιτάξεις τα αυτιά σου.
Γιατί και με το δικό μου άτομο που είναι κάτι σαν αδερφή ψυχή or something, τα πράγματα αθόρυβα ήρθαν. Δεν κατάλαβα τίποτα... Και όμως... βρήκα αυτό το άτομο που με καταλαβαίνει, αυτό το άτομο με το οποίο έχω κοινές εμπειρίες. Λέτε να βρήκα ΤΟΝ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ; :Ρ


Η βροχή είχε σχεδόν σταματήσει και έτσι έκλεισε την ομπρέλα της. Ο σκούφος της κόντευε να γλιστρίσει από τη θέση του. Καθώς τον έφτιαχνε, έπεσε πάνω σε ένα άτομο. Όταν κοίταξε το άτομο αυτό, διέκρινε δύο γνωστά καστανά μάτια. 
"Long time no see", είπε εκείνος και η κοπέλα γέλασε.
 "Πάμε μία βόλτα μέχρι το πάρκο;",την ρώτησε.
"Φυσικά",απάντησε εκείνη.
Το αγόρι χαμογέλασε και την πήρε από το χέρι. Καθώς περπάταγαν μαζί στο βρεγμένο δρόμο, η κοπέλα ένιωσε πως δεν είχε χαθεί κάθε ελπίδα. "Somewhere... He is somewhere. I am gonna find him no matter what.". Χαμογέλασε και περπάτησε πιο γρήγορα, χέρι-χέρι με το φίλο που είχε να δει τόσο καιρό.