Η Νέα Χρονιά(το 2011 ντε!) μπήκε πριν 2 ημέρες. Και μπήκε αρκετά καλά. Ήμασταν στο σπίτι και είπαμε τα κλασσικά χρόνια πολλά και ευχηθήκαμε για καλή χρονιά. Και ήταν όλα τόσο κοινότυπα. Τόσο ίδια. Σαν να μην έχει αλλάξει κάτι. Και έτσι, δνε ξέρω πως, αλλά μου ήρθε και θυμήθηκα μία ιστοριούλα πουδιάβασα πολύ παλιά σε ένα ξεχασμένο βιβλίο, που τώρα κοίτεται σε κάποιο μέρος της βιβλιοθήκης μου...
Η ιστορία είναι για ένα νέο και πολύ όμορφο μάγο που αποφασίζει να μην ερωτευτεί ποτέ του. Έτσι χρησιμοποιεί τις Σκοτεινές Τέχνες στον εαυτό του, έτσι ώστε να τον αποτρέψει να ερωτευτεί ποτέ του. Η οικογένειά του, με την ελπίδα πως θα αυτός θα αλλάξει, δεν κάνει κάτι. Ωστόσο, μία μέρα ακούει δύο από τους υπηρέτες του να ψιθυρίζουν σχολιάζοντας πως αυτός δεν έχει γυναίκα. Έτσι αποφασίζει να βρει μία ταλαντούχα, πλούσια και όμορφη μάγισσα να παντρευτεί για να κάνει τους πάντες να ζηλέψουν. Συναντά αυτό το κορίτσι την επόμενη ημέρα. Αν και το κορίτσι είναι ταυτόχρονα και γοητευτικό και απόμακρο, ο μάγος την πείθει να έρθει σε μία γιορτή με γεύμα που γίνεται στο κάστρο του. Στη διάρκεια της γιορτής, η κοπέλα του λέει πως χρειάζεται να ξέρει αν έχει καρδιά. Ο μάγος της δείχνει την τριχωτή του καρδιά που χτυπάει σε ένα γυάλινο δοχείο στα μπουρντούμια του κάστρου. Η μάγισσα τον παρακαλεί να τη βάλει πάλι μέσα του. Αφού ο μάγος το κάνει, αυτή τον αγκαλιάζει. Ωστόσο, καθώς ήταν αποκομμένη από το σώμα του για τόσο πολύ, η καρδιά του είχε αναπτύξει άγρια γούστα όπως το ότι είχε καταντήσει σε ένα ζωώδες επίπεδο. Και έτσι οδηγείται να πάριε με τη βία μία αληθινά ανθρώπινη καρδιά. Ξεριζώνει την καρδιά της μάγισσας για να τη βάλει στη θέση της δικής του, αλλά ανακαλύπτει πως δε μπορεί να βγάλει με μάγια την τριχωτή καρδιά από το στήθος του. Έτσι την βγάζει έξω με ένα στιλέτο. Με αυτόν τον τρόπο και αυτός και η κοπέλα πεθαίνουν, με αυτόν να κρατάει και τις δύο καρδιές στα χέρια του.
Δε ξέρω γιατί θυμήθηκα αυτή την ιστορία. Γιατι τη θυμήθηκα την ώρα που άλλαζε ο χρόνος. Υποτίθεται πως η Νέα Χρονιά δεν έρχεται με μελαγχολίες. Η Νέα Χρονιά(η συγκεκριμένη), υποτίθεται ότι θα έφερνε χαμόγελα και γέλια και αγκαλιές και χαρά και αγάπη και υγεία. Ξεκίνησε όμως...μελαγχολικά. Υποδέχομαι λοιπόν το 2011 με αυτή την ωραία, αλλά στενάχωρη ιστορία.
Είθε η χρονιά σας να είναι λαμπερή, γεμάτη συγκινήσεις και πολλά πυροτεχνήματα και χρώματα.
