Hunger Games

Deep in the meadow, hidden far away
A cloak of leaves, a moonbeam ray
Forget your woes and let your troubles lay
And when it's morning again, they'll wash away
Here it's safe, here it's warm
Here the daisies guard you from every harm
Here your dreams are sweet and tomorrow brings them true
Here is the place where I love you.

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

Why do we fall?

Γιατί πέφτουμε;

Είναι σχετικά εύκολο να απαντηθεί η ερώτηση αυτή.  Μπορεί να μας ρίξει ο φόβος, ή την επιτυχία, ή μπορεί να μας ρίξουν άλλοι άνθρωποι. Ή μερικές φορές, είμαστε τόσο σπασμένοι, που μπορεί να ρίξουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας.


Μπορεί να μας ρίξει ο φόβος επειδή πάντα θα είναι εκεί για να μας πει: σταμάτα, δε μπορείς να το κάνεις, είναι ακατόρθωτο. Και αρχίζεις να βρίσκεις δικαιολογίες. Δικαιολογίες για να σηκωθείς πάνω, στα δύο σου πόδια και να κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις.


Μπορεί να μας ρίξει η επιτυχία. Μερικές φορές φτάνουμε κάποια από αυτά που θέλαμε να φτάσουμε και τυφλωνόμαστε από τα καλά και τα κακά πράγματα που οι άνθρωποι μας λένε. Και χάνουμε τη μάχη, γιατί γινόμαστε νάρκισσοι. Σκέφτόμαστε: έκανα ό,τι μπορούσα, οπότε μπορώ να κάνω τα πάντα. Και τότε, εμφανίζεται κάποιος που φαίνεται να είναι πιο ενθουσιώδης και αποφασιστικός και επιτυχημένος, και πέφτουμε γιατί απογοητευόμαστε.


Μπορούν να μας ρίξουν άλλοι άνθρωποι. Τις περισσότερες φορές θα είναι απλά μνησίκακοι άνθρωποι, που θα μας λένε ότι δεν μπορούμε να το κάνουμε επειδή δεν το έκαναν εκείνοι. Ή επειδή δεν πιστεύουν στις ικανότητές μας. Θα κάνουν τα πάντα για να μας κρατήσουν κάτω, ώστε να μην βγούμε ποτέ στην κορυφή, σε ελπίδα ίσως ότι έτσι αυτοί θα πάρουν περισσότερη προσοχή.


Μπορεί όμως να μας ρίξει και ο ίδιος μας ο εαυτός. Εδώ πιστεύω πως ταιριάζει το ρητό που λέει πως:
«Ο μεγαλύτερος φόβος μας, δεν είναι πως δεν είμαστε αρκετοί. Ο μεγαλύτερος φόβος μας είναι πως είμαστε δυνατοί πέρα από κάθε φαντασία. Ρωτάμε τους εαυτούς μας ‘‘Ποιος είμαι εγώ για να είμαι έξυπνος, όμορφος, ταλαντούχος,  υπέροχος;’’ Αλήθεια, ποιος είσαι για να μην είσαι όλα αυτά;»
Ο μεγαλύτερος εχθρός μας, είναι ο εαυτός μας, και αυτός είναι που μας ρίχνει πιο πολύ από όλους.


Είναι φυσιολογικό που πέφτουμε, είναι ανθρώπινο. Ωστόσο, είναι μαγικό και θαυμάσιο το πώς βρίσκουμε τη δύναμη να σηκωνόμαστε πάντα.  



Κλείνοντας, θα κάνω quote τον αγαπημένο μου Neil Gaiman: 

“And sometimes, when you fall, you fly.”

It's a test we all have to take 
You have to fall before you can learn how to fly