Hunger Games

Deep in the meadow, hidden far away
A cloak of leaves, a moonbeam ray
Forget your woes and let your troubles lay
And when it's morning again, they'll wash away
Here it's safe, here it's warm
Here the daisies guard you from every harm
Here your dreams are sweet and tomorrow brings them true
Here is the place where I love you.

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

I'm bored of you

Σας έχω βαρεθεί. Απίστευτα πολύ. Δηλαδή τι πρέπει να κάνω; Ξεσκίζομαι στο διάβασμα ρε φίλε, έχασα 2 κιλά σε 2 βδομάδες επειδή διαβάζω και δεν τρώω, και θα συνεχίσω να χάνω κι άλλα λόγω άγχους και ζέστης. Και προφανέστατα επειδή δεν ξέρω να μαγειρεύω τέλεια και με παρατάτε μόνη μου σπίτι επειδή του έσκασε του αδερφού μου να παντρευτεί φέτος. Κατανόηση ναι. Υπομονή ναι. Αντοχή ναι. Αλλά μέχρι ένα σημείο. Δε μπορείς να με βάζεις να ακυρώνω συνεχώς μαθήματα για τόσο βλακώδη πράγματα όπως τα κοσμήματα που θα πρέπει να βάλω επειδή είμαι αδερφή του γαμπρού.
Δεν. σας. καταλαβαίνω. Γράφω άσχημα στα διαγωνίσματα; ‘Μας απογοήτευσες. Είσαι άχρηστη. Άχρηστη. Ένα τίποτα.’. Γράφω άπταιστα στο γνωστό ξέρω ‘γω, 11.4/12; Σηκώνετε αδιάφορα τους ώμους. ‘Μπορείς και καλύτερα’. Τι θέλετε;
Εγώ δε μπορώ παραπάνω. Έχω ορισμένες δυνατότητες και έχω βαρεθεί να ασχολείστε συνεχώς με τον εαυτό σας και να με έχετε γραμμένη να μην πω πού και να ζητάτε συνεχώς κι άλλο κι άλλο κι άλλο.
Δεν έχω κάνει ποτέ μου κοπάνα στο σχολείο, δεν τόλμησα ποτέ να βγω βόλτα με αγόρι, έστω και φιλικά, μήπως ακουστεί στην Άρτα ότι έχω βρει αγόρι, γίνομαι η κακιά και το φυτό της τάξης επειδή δεν κάνω μαζική κοπάνα με τους άλλους και εν τέλει τι καταλαβαίνω; Έχω γίνει ένα τίποτα. Δεν έχω καθόλου ευχάριστες εμπειρίες από το σχολείο, μία χαρούμενη ανάμνηση. Και όλα αυτά για να κάνω χαρούμενους εσάς, για να γίνω αυτό που θέλατε, αυτό που δεν ήταν τα αδέρφια μου, για τα οποία τρέφετε τόση αδυναμία :|
Δε με ενδιαφέρει που νοιάζεστε τόσο για αυτά, αλλά τουλάχιστον αφήστε με να χαράξω πλέον τη δική μου πορεία. Τη δική ΜΟΥ. Χωρίς να μου απαγορεύετε το μάθημα, το διάβασμα, χωρίς να είστε απλά τόσο επικριτικοί. Το μισώ, το απεχθάνομαι και απλά δε θέλω να ξανακλάψω για ΕΣΑΣ.
Γιατί εσείς δεν ξέρετε τίποτα. Δεν ξέρετε τίποτα για μένα. Δεν ξέρετε ότι έχω αγαπήσει, έχω πληγωθεί, έχω κάνει κακό στον εαυτό μου, έχω γελάσει μέχρι δακρύων και πάλι από την αρχή. Έχω γίνει μία ξεχωριστή προσωπικότητα. Και μαντέψτε. Δεν είμαι σαν ΕΣΑΣ. Δεν είμαι σαν τα αδέρφια μου. Είμαι άλλο άτομο.
Και έχω δικά μου όνειρα. Δε θα σας αφήσω να μου τα καταστρέψετε, όχι τώρα που ετοιμάζομαι για το τελικό μου βήμα. Δε θα σας αφήσω να με κάνετε δυστυχισμένη και αυτή τη χρονιά. Σας βαρέθηκα.