Hunger Games

Deep in the meadow, hidden far away
A cloak of leaves, a moonbeam ray
Forget your woes and let your troubles lay
And when it's morning again, they'll wash away
Here it's safe, here it's warm
Here the daisies guard you from every harm
Here your dreams are sweet and tomorrow brings them true
Here is the place where I love you.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

wishing for some light

Kαλή μας χρονιά με υγεία και λοιπά και λοιπά.
Πιο σκατά δε θα μπορούσε να ξεκινήσει το 2013. Τι τέλεια.
Το παρελθόν μου ήρθε και άρχισε τις κατηγορίες. Και για μία ακόμη φορά, here I stand, wondering about the human nature. Πώς γίνεται ένα άτομο που ισχυρίζονταν πως σε ήξερε τρία χρόνια και που έλεγε ότι ήσασταν κολλητοί να αμφιβάλλει για τα λεγόμενά σου δεν ξέρω. Οι άνθρωποι είμαστε μίζεροι και δεν εχουμε τι να κάνουμε και μάλλον γουστάρουμε άσχημα να καταστρέφουμε τη ζωή μας και τη ζωή των άλλων. Δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η κατάσταση ή τουλάχιστον εγώ τώρα στα 18 μου χρόνια δε μπορώ να την εξηγήσω... Γενικά, θεωρώ πως ο Einstein είχε δίκιο όταν έλεγε πως η ανθρώπινη ηλιθιότητα είναι απεριόριστη. Είναι επίσης απερίγραπτη και απαίσια.
Και επίσης, έχουμε και το παρόν μου που αδικαιολογήτως ασχολείται με το παρόν μου. Πώς γίνεται επίσης ένας άνθρωπος που ισχυρίζεται ότι είσαι ο λόγος που ξυπνάει χαρούμενος το τελευταίο δίμηνο και που πιστέυει ότι είσαι ό,τι πιο όμορφο του έχει συμβεί να μιλάει με κάποια που τον πλήγωσε, του έκανε μαλακίες και γενικά δεν υπήρξε σωστή απέναντί του. Δε γίνεται. Και είναι άδικο ρε πούστη μου να έχεις βρει ένα νορμάλ άτομο με το οποίο σοβαρά επικοινωνείς και να υπάρχει τέτοιο θέμα. Και ναι ξέρω πως δεν υπάρχουν αδικίες και δικαιοσύνες στη ζωή αλλά και πάλι, I'v had enough.
Έχω βαρεθεί να πληγώνομαι, έχω βαρεθεί να κλαίω, έχω βαρεθεί να νοιάζομαι, έχω βαρεθεί να ανησυχώ, έχω βαρεθεί να χάνω τον ύπνο μου, έχω βαρεθεί να υπάρχουν μαύρα φαντάσματα να στοιχειώνουν τα μάτια μου, έχω βαρεθεί να φοβάμαι να αγαπήσω, αν αγγίξω, να νιώσω, έχω βαρεθεί να είμαι μέσα στις ανασφάλειες και τα κόμπλεξ και τις συγνώμες, έχω βαρεθεί να είμαι συνέχεια αυτή που κρύβει με χαμόγελο τα δάκρυά της, έχω βαρεθεί. ΒΑΡΕΘΗΚΑ.
Καλή μας Χρονιά.


#quote ανάρτησης: “People are all over the world telling their one dramatic story and how their life has turned into getting over this one event. Now their lives are more about the past than their future.” ~Chuck Palahniuk, Invisible Monsters