Sometime Around Midnight

Δεν ξέρω τι γίνεται. Γιατί γαμώτο έχω δεθεί τόσο πολύ μαζί σου; Γιατί; Πώς γίνεται να το καταφέρεις αυτό; :Σ
Πώς γίνεται να δεθείς με κάποιον που δεν έχεις δει ποτέ; Ξέρω ότι έχει ξανασυμβεί, αλλά όχι τόσο σύντομα. Μου πήρε καιρό να αρχίσω να δένομαι με τον Πάνο, το Μυρτάκι, τη Γιάννα. Γιατί εσύ από όλους τους ανθρώπους;
Δεν είναι ότι δε σε συμπαθώ, προς Θεού, σε υπερσυμπαθώ. Αλλά δεν το καταλαβαίνω. Χθες είχα τόσα νεύρα και ο μόνος με τον οποίο ήθελα να μιλήσω ήσουν εσύ-άσχετο αν δε μιλήσαμε καθόλου εν τέλει. Γελάω μαζί σου, θέλω να μιλάω μαζί σου. Πώς κατάφερες να με κάνεις να δεθώ με εσένα σε τρεις-τέσσερις εβδομάδες; :/
Είσαι ενδιαφέρον άνθρωπος. Μου αρέσει τόσο να μιλάμε και να καιγόμαστε. Και πάνω από όλα δε θέλω να σχηματίσεις άσχημη άποψη για εμένα-αν και μάλλον από ότι κατάλαβα μετά την προχθεσινή συζήτηση το έκανες ήδη.:Σ Το θέμα είναι όμως ότι δεν έπρεπε να αφήσω τον εαυτό μου να δεθεί μαζί σου. Τώρα κάθομαι και στενοχωριέμαι όποτε αργείς να απαντήσεις, όταν περνάει μία μέρα και δε μιλάμε, όταν ξέρω ότι μπορεί να είσαι msn και απλά να μη θέλεις να μιλήσεις. Εξαιτίας σου εχθές είχα μία από τις μεγαλύτερες εσωτερικές συζητήσεις έβερ. Και εξαιτίας σου καθόμουν χθες πολύ μετά τα μεσάνυχτα να σεκφτώ γιατί δεν ήθελες να μιλήσουμε και τι έκανα λάθος.
Για ποιο λόγο δέθηκα μαζί σου; Ήταν λάθος. Ακόμα είναι λάθος. Γιατί ξέρω πως θα κάνω κάποια βλακεία και θα σε πληγώσω, πως μπορεί να ξεκόψουμε, πως θα καταντήσω βαρετή και τρε μπανάλ και ίσως απλά σταματήσεις να μου μιλάς και αυτό θα με πληγώσει ακόμα περισσότερο. :/
Γιατί να τα πηγαίνω τόσο καλά μαζί σου; Χαζο-Σλίθεριν.-.-

Για σήμερα το αγαπημένο μου Sometime Around Midnight by the beloved The Airborne Toxic Event.

And it starts, sometime around midnight.
Or at least that’s when you lose yourself
for a minute or two.
As you stand, under the bar lights.
And the band plays some song
about forgetting yourself for a while.
And the piano’s this melancholy soundtrack to her smile.
And that white dress she’s wearing
you haven’t seen her for a while.

But you know, that she’s watching.
She’s laughing, she’s turning.
She’s holding her tonic like a cross.
The room’s suddenly spinning.
She walks up and asks how you are.
So you can smell her perfume.
You can see her lying naked in your arms.

And so there’s a change, in your emotions.
And all these memories come rushing
like feral waves to your mind.
Of the curl of your bodies,
like two perfect circles entwined.
And you feel hopeless and homeless
and lost in the haze of the wine.

Then she leaves, with someone you don’t know.
But she makes sure you saw her.
She looks right at you and bolts.
As she walks out the door,
your blood boiling
your stomach in ropes.
Oh and when your friends say,
“What is it? You look like you’ve seen a ghost.”

Then you walk, under the streetlights.
And you’re too drunk to notice,
that everyone is staring at you.
You just don’t care what you look like,
the world is falling around you.

You just have to see her.
You just have to see her.
You just have to see her.
You just have to see her.
You just have to see her.
You know that she’ll break you in two.