Hunger Games

Deep in the meadow, hidden far away
A cloak of leaves, a moonbeam ray
Forget your woes and let your troubles lay
And when it's morning again, they'll wash away
Here it's safe, here it's warm
Here the daisies guard you from every harm
Here your dreams are sweet and tomorrow brings them true
Here is the place where I love you.

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

These golden days I'd spend with you


Ήρθε ο Νοέμβριος και εγώ έχω γράψει αυτή την ατάκα εκατομμύρια φορές τις προηγούμενες εφτά ημέρες στο πεδίο των αναρτήσεων καθώς σκεφτόμουν πώς να συνεχίσω. Δεν έχω έμπνευση, δεν έχω τίποτα.
Μη μου ζητήσετε να σχολιάσω αυτά που συμβαίνουν στη χώρα-δε μου πάει η καρδιά και θα αρχίσω να απαισιοδοξώ. Πάλι.
Θα γράψω για κάτι άλλο υποθέτω. Ίσως για τους φίλους μου. Ναι για αυτούς. Όχι με σειρά προτεραιότητας αλλά με σειρά γνωριμίας.
Αλεξάνδρα: Ήμουν δεν ήμουν 140 εκατοστά όταν καβάλησα το ποδήλατό μου και πήγα στην κοπέλα που έκανε ποδήλατο στο απέναντι νεόχτιστο σπίτι. Εξάλλου, ένας νέος γείτονας, πόσο μάλλον στην ηλικία μου, είναι πάντα αξιοπρόσεχτο γεγονός στην παραμεθόριο περιοχή που μένω. ‘Κοριτσάκι θέλεις να παίξουμε;’. Αυτό της είπα. Γελοία ατάκα, αλλά είμαι υπερβολικά ντροπαλή. Ακόμα και τότε ήμουν. Είχε ανασηκώσει τους ώμους, το θυμάμαι σαν χθες, είναι τόσο χαρακτηριστική της κίνηση :) Η Αλεξάνδρα ή Ji-chan όπως μου αρέσει να τη φωνάζω είναι ένα από τα πιο απαραίτητα άτομα. Οκέι, δεν είμαστε ίδιες. Οκέι, τσακωνόμαστε. Ναι, τρωγόμαστε. Όχι, δεν έχουμε την τέλεια σχέση ‘ego me ta fledoulinakia mou mwe-mwe’(μην ξεράσω). Αλλά είμαστε εμείς και έχουμε αποδεχτεί η μία την άλλη για αυτό που είναι. Και το καλύτερο; Η παρέα μου μαζί της με κάνει καλύτερο άνθρωπο.
Γιώργος: Πω, πω, ακόμα δε μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να με συμπάθησε έτσι :Ρ Σίριουσλι. Ξεκινήσαμε να μιλάμε στην πρώτη λυκείου, στο τέλος της 3μερης. Καθόμουν μόνη μου και έκατσε δίπλα μου. Και από την πρώτη κιόλας στιγμή καταλάβαινε το χιούμορ μου, τα πάντα :) Ο Γιώργος είναι ένα άτομο που εκτιμώ απεριόριστα πολύ. Θεωρώ πολύ σημαντικό το γεγονός πως μου μιλάει. Πραγματικά, νιώθω τόσο ευτυχισμένη να έχω ένα τέτοιο φίλο. Γιατί ξέρω πως ότι και αν γίνει, τέτοιες φιλίες δε σβήνουν ποτέ. Το έχουμε αποδείξει άλλωστε. Απλά μακάρι να μην είχε αμφιβολίες για το τι θέλω από εκείνον, να μην αμφέβαλλε για το αν θέλω να βγαίνουμε ή όχι :/ Χαζά αγόρια. -.-
Μυρτώ-chan: Είναι και ΣοΣ μου και από όλα. Τι υπέροχο πλασματάκι αλήθεια. Από τα πρώτα άτομα που γνώρισα στο HarryWorld. Μιλάγαμε πάρα πολύ παλιά και πιστεύω έντονα ότι η Μυρτώ με έχει κάνει πολύ καλύτερο άνθρωπο. Εκπέμπει μία αύρα αισιοδοξίας, μία αύρα πολύχρωμη, σαν ουράνιο τόξο. Και όλο αυτό το μεταφέρει παντού μαζί της. Και κολλάει και τους γύρω της ουράνιο τόξο. Λίγο-λίγο, θες-δε θες γίνεσαι και εσύ έστω και λίγο πολύχρωμο ουράνιο τόξο. Και αυτό χάρη στη Μυρτώ. :) Συγνώμη μικράκι που δε μιλάμε, αλλά δεν προλαβαίνω :/ Όμως υπόσχομαι να αναπληρώσω κάθε χαμένη ώρα μικρή μου, η παρέα σου είναι υπερβολικά πολύτιμη για να την αφήσω έτσι ^_^
Γιάννα(Onee-sama): Εδώ έχουμε τελείως άλλου είδους σχέση. Μιλάμε για σύνδεση ψυχών, σκέψεων, μυαλών, δεν ξέρω και ‘γω τι. :Ρ Εγώ και η Γιάννα σε ένα ποσοστό 70% θα σκεφτούμε και θα πούμε το ίδιο πράγμα-ταυτόχρονα. Είναι κρίπι, αλλά νιώθω πολύ άνετα με ένα τέτοιο άτομο. Είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος. Και περνάω τόσο όμορφα μαζί της. Ακόμα και την πρώτη φορά, που ήταν απλώς ένα τρίωρο μίτινγκ στο Μολ στην Αθήνα, ακόμα και τότε, πέρασα τόσο όμορφα :) Καλά να μη μιλήσω για το 4ήμερο που πέρασε εδώ με το αγόρι της. Ήταν ίσως οι πιο φωτεινές και γεμάτες μέρες του καλοκαιριού. Ένιωθα πως το 24ωρο απλά δεν ήταν αρκετό για να τους χορτάσω και κοιμόμουν χαμογελαστή. Ήταν οι πιο ηλιόλουστες ημέρες, πραγματικά… Ήταν ανεκτίμητες στιγμές που τις έχω φυλάξει σε ένα κουτί μέσα στη μνήμη μου… Τρέμετε για τη στιγμή που με το καλό θα βγάλω ικανοποιητικά μόρια και θα σας επισκεφθώ. :Ρ
Κωνσταντίνα: ΟΚ, απλά αγαπάμε. Αν η Γιάννα και εγώ έχουμε μπλου τουθ μεταξύ μας, η Κωνσταντίνα και εγώ είμαστε ίδιες, σε πολλά σημεία. Δεν ξέρω και δε με νοιάζει κιόλας αν το πιστεύει η ίδια. Κατά βάθος, μοιάζουμε πολύ. οι αντιδράσεις μας σε ίδιες καταστάσεις είναι παρόμοιες. Και για αυτό ξέρω πως μπορώ να της μιλήσω. Θα με καταλάβει και θα την καταλάβω. Και είναι υπέροχη φίλη ό,τι και αν λέει. Όχι επειδή υποχρεούται να είναι, κανείς δεν την υποχρεώνει. Απλά είναι ένας υπέροχος άνθρωπος. Ακόμα και αν λέει τα αντίθετα επειδή μας το παίζει σνομπαρία :Ρ Όχι, δεν είναι έτσι. πιστεύω πως είναι πιο διαφορετική από αυτό που θέλει να δείχνει. Και αν δεν είναι έτσι, οκ δεν πειράζει. Εξάλλου, δεν έχει σημασία. Όταν αγαπάς κάποιον τον αγαπάς απλά γιατί έτσι. Δε θέλει δικαιολογίες.
Ελένη: Ίσως να προσπάθησα πολύ. Οκέι, πάρα πολύ. Αλλά άξιζε έτσι δεν είναι; Η Ελένη…είναι και αυτή ένα μικρό ουράνιο τόξο. Σοβαρά τώρα. Είναι απλά μοναδικός άνθρωπος. Με κάνει να γελάω πολύ συχνά, με έχει ακούσει όταν έχω ανησυχίες και ήταν η πιο κοντινή μου παρέα στο καλοκαιρινό, όπου εκεί και δεθήκαμε υπερβολικά πολύ. Είναι μοναδική σαν άνθρωπος. Τη θεωρώ από τους λίγους καλούς μου φίλους. Μου έχει συμπεριφερθεί τόσο καλά και όμορφα. Άντεξε με υπομονή και περίμενε να ανοιχτώ, με συμπάθησε εν τέλει. Ποιος άλλος θα περίμενε τόσο καιρό; Όχι πολλά άτομα. Εξάλλου εκτιμώ το γεγονός πως με θεωρεί φίλη της-μου το είπε. Με τιμά.
Μιχάλης: Άλλη κουλή γνωριμία από εδώ. If it hadn’t been for Light I would never met him O.o Και ναι, μας ένωσαντα άνιμε. Είναι πολύ καλό παιδί. Ό,τι και αν λέει. Είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου άτομα. Οκέι, δεν μιλάμε και πολύ, αλλά για κάποιο λόγο καταλαβαίνει πάντα τη διάθεσή μου, όπως και εγώ τη δική του. Είναι πολύ gentle person και εκτιμώ το γεγονός πως είναι φίλος και αυτός :) Ανυπομονώ να τον συναντήσω –επιτέλους- και να του δώσω και μία ζωγραφιά που του χρωστάω ^_^
Σαράντης: Άλλη περίτρανη προσωπικότητα εδώ. :Ρ Και άλλη κουλή γνωριμία. Ένα τυχαίο add στο Facebook λόγω κοινών φίλων και να η κατάληξη… :Ρ Αν και Τοξότης, έχει μπόλικη δημιουργικότητα μέσα του, πράγμα που με εκπλήσσει! Και γράφει και υπέροχα. Μου λείπουν οι πολύωρες καλοκαιρινές μας συζητήσεις, όλα τα θέματα για τα οποία μιλάγαμε, όλα, τα πάντα. Αλλά ξέρω πως καλώς εχόντων των πραγμάτων θα τον δω και αυτόν, περίπου σε ενάμιση μήνα. Κάτι είναι και αυτό :)
Γενικώς, οι πιο πολύ καλοί μου φίλοι απέχουν πάνω από 2 ώρες με το αμάξι. Αλλά δε με νοιάζει, καθόλου. Η φιλία και η αγάπη σπάνε κάθε τέτοια μικρή και σαχλή απόσταση. Και εξάλλου, ξέρω πως από του χρόνου θα μιλάω πιο πολύ με όλους και θα είμαι σε δυνατότητα να τους συναντάω όλους πιο συχνά. Ειδικά αυτούς που μένουν Θεσσαλονίκη :)



I fell apart, but got back up again,
And then I fell apart, but got back up again,
And then I fell apart, but got back up again

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ γλυκιά ανάρτηση. Και αισιόδοξη. :)

" Οι φίλοι είναι η οικογένεια που εμείς επιλέγουμε" , τι θα είμασταν χωρίς αυτούς? <3

Ελπίζω όλα να βαίνουν καλώς και να είσαι και εσύ καλά. Χαμογέλα και μην αγχώνεσαι , ναι? Σε φιλώ.. και ελπίζω κάποια στιγμή να σε γνωρίσω και γω καλύτερα. Υπάρχουν πολλά πράγματα που συμφωνούμε ( το έχω καταλάβει από αναρτήσεις σου) και θα ήθελα πολύ να έχω μια φίλη σαν και εσένα. :)

Oyasuminasai! ( ελπίζω να μην το έγραψα λάθος :P Αν είναι λάθος μην το πεις. Κάνε πως δεν το είδες :P)

Creepy Dreamer είπε...

Sleepless, καλησπέρα :) Σε ευχαριστώ. ^_^

Θα ήθελα και εγώ να γίνει αυτό. Βλέπεις, οι Μυρτώ, Γιάννα, Κωνσταντίνα, Μιχάλης, Σαράντης είναι φίλοι που γνώρισα μέσω διαδικτύου. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν είναι σημαντικοί :) Και εγώ θα ήθελα να σε γνωρίσω καλύτερα, φαίνεσαι εξαιρετικά ενδιαφέρον άτομο ^_^

Μια χαρά το έγραψες! Oyasumi nasai Sleepless-chan ^_~

Creep είπε...

Μου πιστώνεις περισσότερα από όσα είμαι. :)

Όπως και να'χει... δεν έχει σημασία. Εσύ το είπες. ;)

Rohanne είπε...

Σταμάτα μαρή να με κολακεύεις έτσι :Ρ
Ευχαριστώ τα μάλα όπως και να'χει, κι εγώ σ' αγαπώ <3

Creepy Dreamer είπε...

Creep, λέω ότι βλέπω ^_^

Ξέρες γιατί το είπα, διότι σε αγαπώ για αυτό που είσαι...:Ρ

Creepy Dreamer είπε...

Virgilia :* Δε σε κολακεύω :Ρ Λέω αλήθειες αμερόληπτες! :Ρ
Τι καλήηηη *_*

Beedle είπε...

<3 Oπως σου ειπα και στο μηνυμα, σε αγαπάω ;)
Σε αγαπάω για αυτό που είσαι και νιώθω οτι αυτο δεν θα αλλάξει ποτέ, ακομα και αν η Αρτα μετακομίσει στην Νότια Αυστραλία :)
Κουλή - ξεκουλή, η γνωριμία μας είναι και για μένα κάτι πολύ σημαντικό στη ζωή μου. Ανεκτίμητο θα έλεγα...
Τυχαιο αντ δεν θα ελεγα... ειναι το φορουμ..Γι αυτο σε εκανα αντ (αν 8υμαμαι καλα :Ρ )
Σε ευχαριστώ για το κοπλιμέντο...:Ρ Ευχομαι να είναι αλήθεια :)Βασικα, υποτιθεται οτι οι τοξοτες δεν εχουτμε δημιουργικότητα? απο πότε :Ρ
Και εσυ μου λειπεις... Εισαι μοναδικη και οσο και αν προσορινα η απουσια σου καλυπτεται υπαρχουν πολλες στιγμες που ευχομαι να ησουν εκει... Προχ8ες ημουν στο σχολειο μου και μου ηρθε στο μυαλο η αναμνηση ενος ονειρου με εμας στο συγκεκριμενο σημειο...(αν θυμασαι...)
Αδυμονω. Θα γελάω για 3 μέρες μετα. Θέλω παααρα πολυ να σε δω απο κοντα :)

Τελικα τι ειναι το μωε μωε?

Creepy Dreamer είπε...

Μπιντλ, τι καλος. Ναι δν ειστε δημιουργικοι. Οι Ιχθυες ειμαστε :Ρ
Ναι το θυμάμαι :)
Θα σου πω αλλη φορα για το μωε-μωε :Ρ

Weird Fairy είπε...

Σε λατρεύω άπειρα! <3 Μόνο αυτό... δε ξέρω τι άλλο να πω... Απλά ότι αν εγώ σε έκανα καλύτερο άνθρωπο 1 φορά, εσύ με έκανες 1000!
Σε περιμένω Αλεξ/πόλη το καλοκαίρι, λατρεμένο μου!
Μιάο και φιλάκια!

Creepy Dreamer είπε...

Weird Fairy, όχι ψεύδεσαι. Εγώ δεν έκανα τίποτα :Ρ
Μακάρι να καταφέρω να έρθω :)
Φιλάκια μιάο μου <3