Hunger Games

Deep in the meadow, hidden far away
A cloak of leaves, a moonbeam ray
Forget your woes and let your troubles lay
And when it's morning again, they'll wash away
Here it's safe, here it's warm
Here the daisies guard you from every harm
Here your dreams are sweet and tomorrow brings them true
Here is the place where I love you.

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Love


Οκέι. Νευρίασα. Λοιπόν, ήταν ένα τόπικ στο HarryWorld ονομαζόμενο ‘‘After all this time? …Always!’’. Φυσικά, αναφερόταν στην 7η ταινία. Το τόπικ το έκανε η MixMix, που μάλλον είναι και η μπλόγκερ Mix Mix* και έγραφε: ‘‘Στην ταινία βλέπουμε τις αναμνήσεις του καημένου Snape. Η ερώτηση του Ντάμπλιντορ αν αγαπάει ακόμα την Λίλι μετά από τόσο καιρό και εκείνος με βεβαιότητα απάντησε always.

Ήταν η μοναδική φορά που συγκινήθηκα, σχεδόν δάκρυσα. Τόσο ρομαντικό και αγνό. Παρόλο που ο Σνέιπ ήξερε πως ήταν με τον Τζέιμς δεν έπαψε να την αγαπά και να κρατά την υπόσχεση που της είχε δώσει. Τόσο υπέροχη η αληθινή αγάπη.

Εσάς πως σας φάνηκε?’’.
Και να απαντάνε όλοι: ‘’Η πιο συγκινητική στιγμή’’ κλπ κλπ. Γιατί πράγματι δεν ήταν; Ακόμα ανατριχιάζω όποτε διαβάζω αυτό το σημείο στο βιβλίο, ενώ ο δεκατετράχρονος εαυτός μου είχε δακρύσει την πρώτη-πρώτη φορά που το είχε διαβάσει 3.5 χρόνια πριν. Ήταν πραγματικά το πιο όμορφο και αθώο δείγμα αγάπης που έχω δει ποτέ μου. Ίσως η πιο συγκινητική ιστορία αγάπης, που ξεπερνά αυτή της Μέγιερ, και ας είναι μόλις ένα κεφάλαιο. Γιατί σε ένα κεφάλαιο, η Τζόαν έδειξε τι σημαίνει πραγματικά αγάπη. Όχι να περιμένεις ανταπόκριση, όχι να φιλιέσαι με τον άλλον, όχι να ζείτε πάντα happily ever after. Η αγάπη δεν είναι μόνο αυτό. Αγάπη είναι το συναίσθημα. Αυτό το συναίσθημα που έχεις, όταν πιστεύω απλά δε μπορείς να ζήσεις χωρίς τον άλλον. Και όταν θυσιάζεις τα πάντα, όταν παίζεις τη ζωή σου κορώνα-γράμματα, για να τον βοηθήσεις, ή έστω να προστατέψεις ό,τι έχει απομείνει από αυτόν. Ο Σέβερους Σνέιπ δεν αγαπούσε απλά. Ήταν αφοσιωμένος με όλη του την καρδιά στη Λίλι. Για πάντα.
Και απαντάει μία, η Hermione Granger. ‘‘Η χειρότερή μου σκηνή.
Always? No, no. Until The Very End που το είπε ο James

Αυτή η σκηνή και γενικά η Λίλι και ο Σνέιπ δεν είναι ιστορία αγαπης.
Η Λίλι ποτέ δεν έδωσε σημασία στον Σνέιπ γιατί αγαπούσε τον Τζέιμς από την αρχή μέχρι το τέλος.
Άρα μιλάμε για μια μισή ιστορία αγάπης.’’.

Οκέι, απλά εκνευρίστηκα.
Είδα μετά την απάντηση του Amycus: ‘‘Ηermione Granger έγραψε: Η Λίλι ποτέ δεν έδωσε σημασία στον Σνέιπ γιατί αγαπούσε τον Τζέιμς από την αρχή μέχρι το τέλος.

Υποθέτω ότι εκεί που αποκαλεί η Λίλι τον Τζέιμς "αλαζονικό σκουπίδι" ή όταν τον κοιτάει με αντιπάθεια στο Χόγκουαρτς εξπρές και σηκώνεται να φύγει από δίπλα του, ήταν γιατί στα μάτια της είχαν ζωγραφιστεί κόκκινες καρδούλες όπως στα anime.’’

Οπότε εγώ μετά από κάτω, πρόσθεσα: ‘‘Amycus ϟ έγραψε:
Υποθέτω ότι εκεί που αποκαλεί η Λίλι τον Τζέιμς "αλαζονικό σκουπίδι" ή όταν τον κοιτάει με αντιπάθεια στο Χόγκουαρτς εξπρές και σηκώνεται να φύγει από δίπλα του, ήταν γιατί στα μάτια της είχαν ζωγραφιστεί κόκκινες καρδούλες όπως στα anime.

Μην ξεχνάς το "Δε θα έβγαινα ποτέ μαζί σου, ακόμα και αν ήταν να διαλέξω ανάμεσα σε εσένα και το Γιγάντιο Καλαμάρι!", που το είπε όταν ήταν 15 η Λίλι. Ω, ναι, pure love from the very beginning.
Οκέι, σοβαρά, γι’ αυτό το θέμα, η Λίλι αγάπησε τον Τζέιμς αργά. Νομίζω ήταν 17 όταν ξεκίνησαν να βγαίνουν. Γιατί απλά τότε σταμάτησε να είναι ένα αλαζονικό σκουπίδι ο Τζέιμς. Γιατί πράγματι ήταν αλαζόνας και υπερόπτης, αλλά άλλαξε μετά, προς το καλύτερο.
Ο Σνέιπ, ήταν αλλιώς. Έκανε μερικές λάθος επιλογές. Εμπιστεύθηκε λάθος άτομα, όπως πολύ ορθά έθεσε ο Ντάμπλιντορ.
Και σαφώς είναι εντελώς λανθασμένο να πούμε πως αυτό δεν είναι μία ιστορία αγάπης.
Hermione Granger έγραψε: Αυτή η σκηνή και γενικά η Λίλι και ο Σνέιπ δεν είναι ιστορία αγάπης.

Πιστεύω ότι είναι λάθος. Όπως είπε ο Μπουσκάλια, δεν αγαπάς για να αγαπιέσαι. Αγαπάς για να αγαπάς. Τα συναισθήματα του Σέβερους Σνέιπ ήταν αγάπη. Η αγάπη είναι ότι πιο αγνό υπάρχει. Και αυτό τον έκανε να ξεχωρίζει από τους άλλους Θανατοφάγους. Τον έκανε ικανό να δημιουργεί Προστάτη. Να νιώθει. Και αυτό δεν είναι ιστορία αγάπης; Είναι μία από τις πιο συγκινητικές ιστορίες ανεκπλήρωτης αγάπης. Μίας παντοτινής, επίσης, αγάπης.
Οκέι, εγώ ήμουν έτοιμη να κλάψω σε αυτή τη σκηνή, ακόμα ανατριχιάζω όποτε διαβάζω το βιβλίο. Περιττό να πω, πως την ειδοποιό διαφορά έκανε η υπεροχότατη ερμηνεία του Άλαν Ρίκμαν, που έδωσε ρέστα. Έκανε τις αναμνήσεις του Σνέιπ όπως τις φανταζόμουν. Οπότε ναι, συγκινήθηκα, όχι μόνο με αυτή την ατάκα, που σαφώς είναι υπερβολικά συγκινητική από μόνη της, καθώς εκφράζει την απόλυτη αγάπη, αλλά γενικότερα με το Παραμύθι του Πρίγκιπα. Ήταν υπέροχο...’’

Πιστεύω ότι είπα το σωστό, κατά τη δική μου ταπεινότατη άποψη.

Και απαντά εν τη συνεχεία η Hermione Granger: ‘‘Ότι και να λέτε ο Σνέιπ ήταν στα πατώματα για την Λίλι και εκείνη φιλιόταν με τον Τζέιμς..
Είναι ωραία η ζωή.

Ιστορία αγάπης είναι όταν αγαπάς κάποιον και σε αγαπά και είστε μαζί, ή όταν αγαπιέστε αλλά δεν μπορείτε να είστε μαζί. Όταν ο ένας είναι ερωτευμένος και η άλλη είναι ερωτευμένη και έχει παιδί με άλλον μόνο ιστορία αγάπης δεν είναι.’’

Και με τα χέρια μου να τρέμουν από τα νεύρα, απάντησα: ‘‘Όπως προείπα, είναι ιστορία αγάπης, κατά την άποψή μου, την άποψη του Μπουσκάλια(ενός πραγματικά εκπληκτικού φιλοσόφου) και όπως και αν το κάνουμε, η Λίλι αγαπούσε τον Σνέιπ. Έστω φιλικά. Τον αγαπούσε και τον άφησε για το καλό και των δύο τους. Και βασικά, όλοι λένε ότι είναι ιστορία αγάπης, δες το tumblr. Όμως τώρα καλύτερα να μην το συνεχίσεις ούτε εσύ, ούτε εγώ, γιατί κάνουμε σπαμ!’’

Οκέι, απλά εκνευρίζομαι με τέτοιες απόψεις. Ο Τζέιμς Πότερ φαίνεται ότι ήταν ένα αλαζονικό σκουπίδι. Εκμεταλλευόταν τον Σνέιπ που ήταν πιο αδύναμος, τον πείραζε συνέχεια, ήταν επιδειξίας! Πιστεύω ότι αργότερα μεγάλωσε, ωρίμασε, έγινε μία ήρεμη προσωπικότητα, γεμάτη καλά χαρακτηριστικά, που να βάζει άλλες αξίες πάνω από τον εαυτό του. Πέθανε για την οικογένειά του. Πραγματικά, τον θεωρώ εκπληκτικό άνθρωπο για αυτό.
Ωστόσο, παρότι η Λίλι παντρεύτηκε τον Τζέιμς, παρότι έκαναν ένα γιο, νομίζει κανείς πώς δεν αγαπούσε τον Σνέιπ; Φυσικά και τον αγαπούσε. Έστω φιλικά. Πιστεύω ότι πραγματικά νοιαζόταν για εκείνον. Απλά έπρεπε να τον αφήσει, γιατί όπως είπε και η ίδια ο Σνέιπ ‘διάλεξε το δρόμο του και εκείνη το δικό της’.
Δεν αλλάζει το γεγονός πως αυτό ήταν μία ιστορία αγάπης. Μία ιστορία ανεκπλήρωτης αγάπης, μίας αγάπης από το Σέβερους Σνέιπ προς τη Λίλι Έβανς. Η αγάπη είναι ότι πιο άδολο υπάρχει. Το πιο όμορφο συναίσθημα. Για αυτό το λόγο ο Σνέιπ πρόσεχε το Χάρι. Γι’ αυτό ρίσκαρε τη ζωή του. Γι’ αυτό πάλεψε ενάντια στα παλιά του πιστεύω, άλλαξε δρόμο. Γι’ αυτό μπορούσε να κάνει Προστάτη. Γιατί όταν ζήτησε από τον Χάρι Πότερ να τον κοιτάξει, την ώρα που πέθαινε, ήθελε να δει, για μία τελευταία φορά το ακριβές σχήμα και χρώμα των ματιών της Λίλι Έβανς, να τη δει προτού πεθάνει, να τη δει να του χαμογελά. Να δει τη γυναίκα που αγαπούσε, τη γυναίκα για την οποία έκανε όλα αυτά.
Και δεν είναι αυτό μία ιστορία αγάπης;
Τι πιο όμορφο υπάρχει από αυτό;
Και δεν έχει να κάνει απλά με το Χάρι Πότερ! Απλά, εκνευρίζομαι και απελπίζομαι όταν βλέπω τι μετριότητες κυκλοφορούν έξω! Πού πάει αυτή η Ηermione Granger, αν δεν μπορεί να καταλάβει μερικά από τα πιο σπουδαία, τα πιο όμορφα πράγματα στον κόσμο; Απλά αναρωτιέμαι, πόσα να είναι τα παιδιά σε αυτή τη χώρα, αυτή την ήπειρο, αυτό τον κόσμο που να έχουν τη γελοία αντίληψη πως αγάπη σημαίνει να κάνεις σεξ και να φιλιέσαι με κάποιον; Δεν.είναι.αυτό.αγάπη. Η αγάπη είναι ένα από τα πιο αθώα συναισθήματα. Από τα πιο έντονα ίσως, αλλά τη βάζω στα αθώα συναισθήματα, μαζί με την ελπίδα και τη χαρά. Και για αυτό, θεωρώ αγάπη την οποιαδήποτε αγάπη, ακόμα και αν δεν ανταποδίδεται ή ακόμα και αν δεν δείχνεται. Η αγάπη είναι απλά αυτό. Ένα συναίσθημα που σε γεμίζει. Το έχει πει και ο Μπουσκάλια άλλωστε.
‘‘Όταν αγαπάς, κινδυνεύεις να μην έχει ανταπόκριση η αγάπη σου’’. Δεν είναι κακό αυτό. Αγαπάς για να αγαπάς, όχι για να πάρεις ανταπόκριση. Αυτό δεν είναι αγάπη.
Οπότε ποια είμαι εγώ να διαφωνήσω; Αυτός τα λέει καλύτερα.

Yellow
Coldplay

Look at the stars,
Look how they shine for you,
And everything you do,
Yeah they were all yellow,

I came along
I wrote a song for you
And all the things you do
And it was called yellow

So then I took my turn
Oh all the things I've done
And it was all yellow

Your skin
Oh yeah your skin and bones
Turn into something beautiful
D'you know you know I love you so
You know I love you so

I swam across
I jumped across for you
Oh all the things you do
Cause you were all yellow

I drew a line
I drew a line for you
Oh what a thing to do
And it was all yellow

Your skin
Oh yeah your skin and bones
Turn into something beautiful
D'you know for you i bleed myself dry
For you i bleed myself dry

Its true look how they shine for you
look how they shine for you
look how they shine for you
look how they shine for you
look how they shine for you
look how they shine
look at the stars look how they shine for you

10 σχόλια:

rainmaker's phantom είπε...

Το μοναδικό σημείο και στο βιβλίο και στην ταινία που συγκινήθηκα τόοσο πολύ.
Πολύ ωραίο άρθρο, εκφράζει και τη δική μου άποψη...
Και φαντάσου τις μελλοντικές γενιές που θα βαριούνται να διαβάσουν τέτοια βιβλία...Που δε θα εκτιμούν τίποτα...
Αλλά πρέπει να είμαστε ευγνόμονες που μας δόθηκε η ευκαιρία να ζήσουμε στην εποχή του Χάρυ Πόττερ μάλλον=)
*ωραίες μουσικές επιλογές,σύντροφοι στο ταξίδι της ανάγνωσης*

Ανώνυμος είπε...

Από την αρχή κάτι δεν μου κολλούσε σχετικά με τον Σνέιπ. Το ήξερα πως υπήρχε ένα στόρυ από πίσω αλλά οκ δεν το περίμενα αυτό! Είναι αγαπημένη μου στιγμή στη ταινία και μετά από αυτό αγάπησα τον Σνέιπ. Συμφωνώ μαζί σου! Είναι το πιο γλυκό και αληθινό έιδος αγάπης. Είναι η πλήρης αυτοθυσία για αυτόν που αγαπάς.

" Όταν αγαπάς, κινδυνεύεις να μην έχει ανταπόκριση η αγάπη σου’’. Δεν είναι κακό αυτό. Αγαπάς για να αγαπάς, όχι για να πάρεις ανταπόκριση. Αυτό δεν είναι αγάπη."

Lots of Love <3

Creepy Dreamer είπε...

rainmaker's phantom, είναι πραγματικά συγκινητικό. Ωστόσο, συγκινήθηκα υπερβολικά και όταν στο βιβλίο είδε τα φαντάσματα των γονιών του, του Σείριου και του Ρέμους. Ήταν πολύ...δεν ξέρω. Απλά σπαραξικάρδιο.
Αυτά τα παιδιά είναι πολύ άτυχα. Αν κάνω ποτέ παιδί θα το μάθω να διαβάζει. Έτσι θα γίνει λίγο καλύτερος άνθρωπος.
Φυσικά και πρέπει να είμαστε ευγνόμονες. Η Τζόαν μάς έμαθε πολλά :D
Χαίρομαι που σου αρέσει η μουσική που βάζω :)

Creepy Dreamer είπε...

Sleepless, εγώ τον μισούσα, μετά τον αγάπησα :P
Μα είναι απλά τέλεια αυτή η αγάπη του Σνέιπ :/

Love ya :*

Black Pearl είπε...

To πιστεύεις ότι έτσι όπως το έθεσες σκέφτηκτηκα τον Μπουσκάλια πριν τον αναφέρεις?:P Αγαπάμε ΜΜπουσκάλια<3.
Την αγαπώ αυτή τη σκηνή , είναι από τις αγαπημένες μου στη φανταστική λογοτεχνία. Εγώ και πριν μάθω την αλήθεια αν και νευρίαζα με τον Σνέιπ υποψιάστηκα ότι δεν είναι κακός.
Πάντως αυτή η αγνή αγάπη είναι ό,τι πιο όμορφο.:)

Liz είπε...

Συμφωνώ σε αυτά που λες για την αγάπη αλλά ο Τζέιμς δεν ήταν τόσο αλαζονικό "σκουπίδι". Σκουπίδι δεν ήταν με τίποτα. Όσο αλαζόνας και ανώριμος κι αν ήταν, τους φίλους του τους είχε πάνω απ' όλα. Ήταν πιστός και προστατευτικός απέναντί τους. Μέχρι και ζωομάγος έγινε για τον φίλο του, τον οποίο δέχτηκε και δεν έκρινε για την αρρώστια του, κάτι που θα έκαναν πάρα πολλοί.
Σε όλα τα άλλα έχεις δίκιο.
Σκέψου και την ηλικία της κοπέλας. Είναι ακόμη πιο μικρή και ανώριμη. Βέβαια θα μου πεις πως στην ηλικία της διάβασες τα βιβλία κι εσύ και πως από τότε καταλάβαινες το βάθος της αγάπης του Σνέιπ, αλλά ο χαρακτήρας της και οι εποχές μας (ακούγομαι σαν γριά τώρα :Ρ )είναι διαφορετικές. :Ρ

Creepy Dreamer είπε...

Black Pearl, ο Μπουσκάλια είναι θεούλης <3
Ναι, είναι φοβερή σκηνή :)

Creepy Dreamer είπε...

Liz, είπα ότι αργότερα ωρίμασε. Με παρεξήγησες. Τον αγαπάω τον Τζέιμς σαν χαρακτήρα, απλά μου την έσπαγε λίγο το εφηβικό του στυλάκι, όμως μετά ήταν απλά υπέροχος. Έγινε υπέροχος άνθρωπος.
Εμ, Liz, θεωρεί ότι η Selena Gomez ξεπερνά τους Radiohead. Ότι η Γκόμεζ είναι θεά :Ρ Τζίζους δηλαδή. :Ρ
Διαφορετικές ίσως, απλά σκέφτομαι πόσο κρίμα είναι που δεν διαχωρίζει αυτά που αξίζουν και αυτά που μετράνε :/

Ανώνυμος είπε...

The Prince's Tale<3
Μπορεί να μην ήταν ιστορία αγάπης αλλά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός της αληθινής αγάπης του Σνειπ για την Λίλυ.

Creepy Dreamer είπε...

Mix Mix* είναι ιστορία αγάπης, αυτό προσπαθώ να πω τόση ώρα :Ρ Είναι! :Ρ