What is love?

Και εκεί που κάθομαι και διαβάζω στον καναπέ μου το A Storm of Swords και μένω ολίγον τι μ*λάκας με τις εξελίξεις, τσουπ στο ΣΚΑΪ πετάγεται ένα γαλλικό ντοκιμαντέρ ( γιατί μόνο οι Γάλλοι θα μπορούσαν να κάνουν τέτοια ντοκιμαντέρ, honestly -_- )  που μας λέει πως θα μας εξηγήσει για ποιο λόγο αγαπάμε και τα λοιπά.

Και αρχίζει και αναφέρεται σε μηνύματα που μεταβιβάζονται στους νευροδιαβιβαστές όταν ο άλλος σε κοιτάει – και για αυτό η καρδιά σου χτυπά γρήγορα τότε. Μιλάει για ποιο λόγο εστιάζουμε την προσοχή μας στα μάτια του άλλου και πώς αυτό στέλνει μηνύματα σε διάφορους τομείς του εγκεφάλου και έτσι ξεκινά η διαδικασία της ‘‘αποπλάνησης’’ (όπως ονομάζουν τα στάδια πριν αρχίσουμε να νιώθουμε την αγάπη).

Και εγώ ήμουν σε φάση:

Θέλω να πω ποιος είναι ο λόγος να φτιάξεις ένα τέτοιο ντοκιμαντέρ; Γιατί είμαστε τόσο περίεργοι; Γιατί πρέπει να βρίσκουμε μία λύση σε όλα; Γιατί εγώ έπρεπε να τα μάθω αυτά;

Δηλαδή, φαντάζομαι σκηνικό που θα παίζει φλερτ αγοριού με κοριτσιού και όταν η καρδιά του ενός θα χτυπά δυνατά δε θα σκέφτεται «Α, τι όμορφα που περνάω», θα σκέφτεται, «Α αυτό το άτομο στέλνει μηνύματα στους νευροδιαβιβαστές μου. Άρα είναι το κατάλληλο για ζευγάρωμα».

What the fuck δηλαδή!

Δεν πιστεύω πως χρειάζονταν να φτιαχτεί τέτοιο ντοκιμαντέρ όπως δεν πιστεύω πως χρειάζεται οι γιατροί να κάθονται και να κάνουν έρευνες και ολόκληρα πειράματα επί του θέματος, αντί να κάθονται να εργάζονται πάνω σε λύσεις για τον καρκίνο ή το AIDS.

Η αγάπη, ο έρωτας, ναι, θα το πω και εμένα μου δημιουργούν απορίες. Γιατί να αγαπάμε; Πώς προκύπτει η αγάπη; Πώς προκύπτει ο έρωτας;

Αυτές οι απορίες τριγυρίζουν στο μυαλό μου εδώ και αρκετά χρόνια ομολογουμένως, κυρίως αφότου η αδερφή μου γέννησε τα δίδυμα παιδιά της και τα αγαπώ περισσότερο από οτιδήποτε έχω αγαπήσει ποτέ στη ζωή μου, ενώ δεν έχουν καν διαμορφώσει χαρακτήρα και προσωπικότητα για να αγαπήσω. Όπως και με τους φίλους μου συμβαίνει αυτό. Γιατί δενόμαστε τόσο εύκολα μεταξύ μας, παρά τα χιλιόμετρα που στέκονται ανάμεσά μας και πώς στο καλό συνέβη να εισχώρησε μέσα σε όλους μας η αγάπη για τον άλλον πάνω-κάτω την ίδια στιγμή που και ο άλλος αγάπησε εμάς;

Ναι δε θα το αρνηθώ. Η αγάπη, ταυτόχρονα με τα άλλα συναισθήματα, λύπη, πόνο, αγανάκτηση, θυμό και λοιπά μου δημιουργούν απορίες.

Όμως, δεν θέλω να το ψάξω περαιτέρω. Πιστεύω πως καλό είναι να αναρωτιόμαστε, αλλά είναι μέσα στη φύση μας η περιέργεια. Όπως και το να αγαπάμε. Γιατί να το ψάχνουμε; Γιατί να τα κάνουμε όλα τόσο εργαστηριακά και επιστημονικά;

Ξενέρωσα τη ζωή μου με το ντοκιμαντέρ αλήθεια. Δεν είμαι και κανένας ειδικός στο θέμα της αγάπης, ένα όμως είναι το σίγουρο: όταν αγαπάς, αγαπάς. So simple as that. Δε χρειάζεται να ξέρεις τι κάνουν οι νευροδιαβιβαστές σου ή ποια τμήματα του εγκεφάλου σου αντιδρούν με το κάθε βλέμμα ή άγγιγμα ή γιατί σε ελκύει ο Μήτσος και όχι ο Βαγγέλας. Απλά αγαπάς. Και πιστεύω τότε, όλα τα άλλα δεν έχουν σημασία.

 

Whenever I'm alone with you,
You make me feel like I am home again.
Whenever I'm alone with you,
You make me feel like I am whole again.

Whenever I'm alone with you,
You make me feel like I am young again.
Whenever I'm alone with you,
You make me feel like I am fun again.

However far away,
I will always love you.
However long I stay,
I will always love you.
Whatever words I say,
I will always love you;
I will always love you.

New Blog!

Όχι, δε θα το αφήσω αυτό :Ρ Όμως έφτιαξα ένα καινούριο, για άλλη χρήση. Αν δε σας κάνει κόπος, τσεκάρετέ το!

Draw your heart out