Nothing lasts...

Nothing is ever going to be as easy as it looks,
And nothing will ever go exactly how you plan it.
People promise that they'll always be there for you,
But that's a promise no one can keep.
Everyone leaves you at some point
Whether they mean to or not.
Nothing lasts forever
And everything has it's time to end,
There's nothing you can do to stop it.
Best friends grow apart
Until eventually they don't know each other any more.
Most importantly:
People change.

But no matter how things change,
No matter what bad things happen,
Take solace
Because you had those people in your life
And they made it special.
No matter where they are now,
There are always memories to treasure.

Εγώ από την άλλη δε στέκομαι μόνο στο πως οι άνθρωποι αλλάζουν αλλά και στο πώς φεύγουν. Και επίσης στο πώς αποκαλύπτουν στα ξαφνικά μία μίζερη πλευρά του εαυτού τους. Ω ναι, another hole in my heart. But guess what, δεν νιωθω πως εγώ είμαι αυτή που χάνω. Όχι αυτή τη φορά. Δε θα είμαι το υποκατάστατο κανενός ούτε θα κάνω τον αχθοφόρο σαν τον μαλακά, να δίνω να δίνω να δίνω και να μην παίρνω ποτέ τίποτα.
Και γενικά, συνεισητοποιήσα πως μαλάκες υπάρχουν πολλοί. Πρόσφατα. Και δε με νοιάζει που πονά αυτή η συνειδητοποίηση, κέρδισα κάτι. Εμπειρία να μην ξαναμπλέξω με τέτοιο σκατόκοσμο ποτέ μου. Γιατί δε θα κάνω εγώ πάντα ην ψυχολογία μου κουρέλια για μερικά εγωκεντρικά πλάσματα. Όχι πια, όχι πια, ποτέ ξανά.

Και ξέρεις εγώ φταίω που πίστεψα έστω και για λίγο ότι μπορεί να βρήκα ένα νορμάλ άνθρωπο. Μπα, θέλει πολύ ψάξιμο ακόμη. Γιατί ένας νορμάλ άνθρωπος όταν φεύγει δεν αφήνει πίσω του όλη τη χολή που μπορούν να βγάλουν τα έντερά του.
Αυτή η χολή προσπαθεί να με δηλητηριάσει - ακόμη και τώρα, οι λέξεις προσπαθούν να βιάσουν το ψυχικό μου είναι. Αλλά έχω μεγαλώσει πολύ για να χαλιέμαι για τέτοιες μαλακίες πια. Ή μάλλον όχι, ίσως να χαλαστώ, αλλά δε θα το αφήσω να με ρίξει εμένα αυτό κάτω.

Στο κατω κάτω δε χάνω εγώ κάτι. Για κανένα λόγο.