Hunger Games

Deep in the meadow, hidden far away
A cloak of leaves, a moonbeam ray
Forget your woes and let your troubles lay
And when it's morning again, they'll wash away
Here it's safe, here it's warm
Here the daisies guard you from every harm
Here your dreams are sweet and tomorrow brings them true
Here is the place where I love you.

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

When you're still waiting for the snowfall ....


Καλό μήνα.

Γιατί μερικοί άνθρωποι βλέπουν πάντα όμορφους ουρανούς και υπέροχα λουλούδια και καταπληκτικούς ανθρώπους, ενώ άλλοι κάνουν προσπάθεια για να βρουν κάτι ή κάποιον που να τους αρέσει;                               
 ~Leo F. Buscaglia

Εγώ μάλλον είμαι στους δεύτερους. Μάλλον έχει δίκιο η Κωνσταντίνα. Μάλλον το φοβάμαι. Αυτό. Τα πάντα. Την κάθε δέσμευση. Στερώ από τον εαυτό μου πράγματα. Γιατί απλά φοβάμαι να τα νιώσω. Αλλά αυτό τι με κάνει; Ένα τίποτα σαν αυτά που κατηγορούσα τόσο καιρό.
Δεν πήγα πενταήμερη. Δεν είναι ότι στενοχωρήθηκα. Ήταν επιλογή μου να μην πάω για να μην αναπληρώσω τις 18 ώρες που θα έχανα μέσα στα Χριστούγεννα, ώστε να έχω την ευκαιρία να πάω στη Θεσσαλονίκη. Οκέι, ίσως στενοχωρηθώ λίγο όταν όλα τα παιδιά θα λένε ‘τι τέλεια που περάσαμε στους Vegas’ ή ‘η Ξάνθη ήταν θεϊκή’. Όχι για τους Vegas ή την Ξάνθη. Αλλά επειδή πήγαν. Επειδή πέρασαν καλά. Με τους φίλους τους. Και εγώ δε θα έχω τι να πω. Το θέμα είναι πως και να πήγαινα, δε θα είχα τι να πω. Ποτέ δεν έχω τι να πω. Γιατί δεν…απλά δε νομίζω πως λειτουργεί με αυτά τα άτομα.
Όμως σκέφτομαι πως ίσως όντως να αποφεύγω καταστάσεις. Ίσως όντως να αποφεύγω να δημιουργώ αναμνήσεις. Γιατί; Ίσως φοβάμαι. Βασικά, μάλλον έχω βαρεθεί να πονάω. Είναι τραγικό να κάνεις δεσμούς και να πονάς μετά, αφού αυτοί σπάνε. Και για αυτό μάλλον ψάχνω πολύ προτού κάνω κάποιον φίλο ή σπάνια ανοίγομαι. Είμαι ιδιαίτερα κλειστός άνθρωπος. Και για αυτό μάλλον έχω στοιβάξει ό,τι χαρούμενο έχω ζήσει σε ένα παλιό χαρτονένιο κουτί. Προσπαθώ να αναβιώσω αυτές τις στιγμές ευτυχίας βλέποντας τα αντικείμενα που μου είχαν προκαλέσει τις στιγμές αυτές-παλιά εισιτήρια, οτιδήποτε. Πόσο αξιοθρήνητο. Στην πραγματικότητα δεν έχω αναμνήσεις. Δεν έχω τίποτα.
Ίσως για αυτό δεν πήγα πενταήμερη. Για να γλιτώσω ένα χρονοβόρο ταξίδι που εν τέλει θα με στεναχωρούσε και θα με άφηνε χωρίς καλές αναμνήσεις. Ή για να μην έχω πολλές καλές αναμνήσεις σε περίπτωση που συμβεί κάτι άσχημο πάλι και ζω με το φάντασμα της ανάμνησης να με στοιχειώνει και να μου χαμογελά ειρωνικά.
Οι άλλοι κάνουν αναμνήσεις.
Γελάνε.
Δένονται.
Ενώ εγώ;
Εγώ;
Τίποτα.

[19]
Those Christmas Lights
Light up the street
Maybe they bring here back to me
Then all my troubles will be gone
Oh Christmas Lights keep shining on

12 σχόλια:

Arabella είπε...

Μου θυμίζεις εμένα πέρυσι.. Ούτε εγώ πήγα 5ήμερη, απλά για να κάνω πολλές επαναλήψεις (αν και το σχολείο πήγε Μάρτιο...) και να μη μείνω πίσω επειδή είχα άγχος. Έτσι έλεγα τουλάχιστον. Ο κυριότερος λόγος ήταν ότι δεν είχα άτομα για να είμαι μαζί. Και μόνο για αυτό δε θα περνούσα καλά. Τώρα βέβαια που είμαι σε άλλη πόλη 800 χλμ μακρυά εύχομαι να μπορούσα να πάω γιατί τουλάχιστον τα παιδιά τα ήξερα. Τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το θέμα. Θα σου πω ότι λένε σε εμένα όλοι : παρέες θα βρεις και θα κάνεις και ειδικά του χρόνου στο πανεπιστήμιο στη θεσσαλονίκη. Στο εύχομαι ολόψυχα. Μην απογοητεύεσαι :)
Φιλιά πολλά πολλά!

Creepy Dreamer είπε...

Μακάρι να είναι έτσι, όπως τα λες. :)
Φιλάκια καλή μου, να περνάς υπέροχα :D

Ανώνυμος είπε...

Ξέρω πως νιώθεις. Το έχω κάνει κ γω αυτό αρκετές φορές. Βέβαια η αλήθεια είναι δεν σκεφτόμουν το διάβασμα αλλά ήξερα πως αφού δεν είχα κάποιον να είμαι μαζί δεν θα περνούσα καλά. Αυτές οι εκδρομές άλλωστε είναι για την παρέα.

Μην απογοητεύεσαι όμως. Ξεκουράσου και εσύ και διάβασε κιόλας για να μην αγχωθείς. Η φοιτητική ζωή πλησιάζει και είναι τα πιο όμορφα χρόνια που θα περάσεις! Όλοι αυτό λένε και εγώ το πιστεύω. :) Θα βρεις πολλά να παιδιά στο Πανεπιστήμιο , θα κάνεις παρέες και όλα θα φτιάξουν.

Όσο για το φόβο να δεθείς.. το καταλαβαίνω. Προσπάθησε όμως να το έχεις αυτό σε έναν "νορμάλ" βαθμό. Θέλω να πω μη στερείς από τον εαυτό σου περισσότερα απ'όσα πρέπει.

Φιλάκια πολλά και καληνύχτες! <3

Creepy Dreamer είπε...

Sleepless, βασικα αν ειναι δυνατον, διαβασα ακομα περισσοτερο:Ρ
Μακάρι να πάνε όλα καλα του χρονου ^_^
Φιλάκια!

Ryuuzaki είπε...

Μαράκι, δεν πειράζει και καλύτερα που δεν πήγες αν είναι να μην έχεις άτομα που πραγματικά αξίζει να είστε μαζί. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι στον κόσμο. Σε ένα χρόνο θα αρχίσεις να τους εξερευνάς και δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρεις αυτό που ψάχνεις. Είναι θέμα πιθανοτήτων ;)

Creepy Dreamer είπε...

Kωστή ίσως και να χεις δίκιο....Θα γνωρίσουμε όλοι μας πολλά άτομα του χρόνου...

CineFre@k είπε...

Η αλήθεια είναι πως πάντα λειτουργούσα έτσι, αλλά φέτος το συνειδητοποίησα. Σοβαρά. Πάντα νόμιζα πως η συμπεριφορά μου ήταν --φυσιολογική-- και φέτος γύρισα και κοίταξα πίσω και παρατήρησα πως δεν έχω δεθεί συναισθηματικά με κανέναν μέχρι τώρα.

Όσο για την πενθήμερη, ούτε εγώ θα πάω φέτος. Η παρέα δεν είναι τόσο θέμα, αλλά δεν με νοιάζει γενικώς. Έχω ήδη πάει 2 χρονιές εφταήμερες και έχω χορτάσει.

Καλή συνέχεια.
p.s. I'm back.

Creepy Dreamer είπε...

CineFre@k δε μπορείς κανείς να ορίζει το φυσιολογικό ή το μη φυσιολογικο. Η συμπεριφορά μας είναι φυσιολογική μόνο όταν είμαστε 'εμείς' να στο πω έτσι. Δεν έχει κάποιο νόημα να το παίζεις χαζοχαρουμενος καγκουρας για να δειξεις φυσιολογικος :Ρ Μετά θα είναι χειρότερο γιατί ξέρεις πως απλά θα έχεις παίξει θέατρο. Πάντως πιστεύω θα έρθει και το συναισθηματικό δέσιμο κάποια στιγμή-για 'σενα, για 'μενα, για όλους μας.
Α, εγω δεν εχω παει καμια εκδρομη πανω από 3 μέρες αλλά όλες κατάληξαν σε φιάσκο οπότε...:Ρ Θα πάω Θεσσαλονικη ομως τα Χριστούγεννα <3 (ο καθένας με τον πόνο του :Ρ)
Θενκς, επίσης.
P.S. Καιρός ήταν -.-

Ερωτευμένη Σχιζοφρενής είπε...

Hey, είσαι πολύ μικρή για να "έχεις βαρεθεί να πονάς". Η ζωή έτσι είναι. Όποιος ζει, πονάει...
Και κάτι ακόμα, η ζωή είναι μπροστά σου. Μην την αφήνεις να σε προσπερνά. Είμαι σίγουρη πως όταν πας να σπουδάσεις, σε άλλη πόλη, τότε θα βρεις άτομα που θα δεθείτε πραγματικά...

Όμορφο blog... Καλώς σε βρήκα!
Καλό σου απόγευμα! :)

Creepy Dreamer είπε...

Ερωτευμένη Σχιζοφρενής, μπορεί να είμαι μικρή αλλά εσύ δεν ξέρεις τίποτα για τη ζωή μου, so...:Ρ Δε μπορείς να κρίνεις αν όντως έχω βαρεθεί να πονάω.
Μακάρι να γίνει και αυτό ^.^
Ευχαριστώ. :] Καλώς μας ήλθες :D
Καλό βράδυ ^_~

Ερωτευμένη Σχιζοφρενής είπε...

Ναι, δεν ήθελα να προσβάλω ή κάτι... Μπορεί να έχεις ζήσει πολλά και να έχεις πονέσει, δεν αμφιβάλλω. Αυτό που ήθελα να πω είναι πως σε όλη σου τη ζωή θα πονέσεις πάρα πολλές φορές ακόμα, ειδικά αν τη ζήσεις έντονα, οπότε είναι κάπως "κρίμα" να βαρεθείς από τώρα... έχεις πολλά να ζήσεις ακόμα, μην τα αποφεύγεις εξαιτίας του φόβου...
:)

Creepy Dreamer είπε...

Ερωτευμένη Σχιζοφρενής, δεν είπα αυτό, αλλά εφόσον δε με ξέρεις δε γίνεται να ξέρεις αν όντως έχω πονέσει κάμποσο ή όχι :Ρ
Ωστόσο, ως προς το δεύτερο σκέλος έχεις απόλυτο δίκιο. Είναι όμως πολύ δύσκολο να αποβάλλεις τις φοβίες σου και να ρισκάρεις. Αν όμως ρισκάρεις υποθέτω θα γίνεις πιο ευτυχισμένος-έστω και για λιγάκι.
:)