Hunger Games

Deep in the meadow, hidden far away
A cloak of leaves, a moonbeam ray
Forget your woes and let your troubles lay
And when it's morning again, they'll wash away
Here it's safe, here it's warm
Here the daisies guard you from every harm
Here your dreams are sweet and tomorrow brings them true
Here is the place where I love you.

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Awkward


Οκέι, το κάναμε και αυτό. Τον παντρέψαμε και τέλος τώρα με τα αδέρφια που θέλουν να παντρευτούν :Ρ Και παρότι γκρίνιαζα για τα πάντα, δε μπορώ να πω, συγκινήθηκα. Ακόμα θυμάμαι που ήμασταν μικρά παρέα, εγώ 80 εκατοστά παιδάκι, 3-4 χρονών και ο αδερφός μου18 να με έχει από το χέρι και να πηγαίνουμε βόλτα, να παίζουμε παρέα. Μετά οι βόλτες με το μηχανάκι. Είχαμε πέσει μία φορά εξαιτίας ενός άκυρου οδηγού και επειδή έβαλα τα κλάματα γιατί χτύπησα σε 15 μεριές έδειρε τον οδηγό :Ρ Με είχε πάρει μαζί του σε ένα μπαρ ενώ ήμουν ηλικίας με ένα αριθμό επειδή απλα ήθελα να το δω :Ρ Και γενικά πάντα με πρόσεχε. :)
Και ήταν κάπως να συνειδητοποιώ πόσο γρήγορα πέρασε ο καιρός… Σπούδασε, πήγε στρατό, βρήκε δουλειά, ερωτεύτηκε, αγάπησε, πόνεσε και χθες…  :| Απλά γουάου…
Ο πατέρας μου δάκρυσε όταν τον ξυρίζαμε. Και η αδερφή μου και η μαμά μου και κάτι οικογενειακοί μας φίλοι. Και προπάντων, ο παππούς μου που μετρά 92 χρόνια και είναι ίσως ένας από τους τελευταίους γάμους των εγγονών του, τουλάχιστον ένας από τους τελευταίους που θα δει.
Και δεν είναι ότι σκέφτομαι ότι μεγάλωσα. Απλά άρχισα να σκέφτομαι πώς εξελίσσεται η ζωή. Πριν μπουν στο κέντρο της δεξίωσης, ως παντρεμένο ζευγάρι, έπαιξαν φωτογραφίες(με το βαλς της Αμελί να τις συνοδεύει, να γιατί αγαπάω τη γυναίκα του.-). Και ήμουν και εγώ και η αδερφή μου σε κάθε φωτογραφία μαζί του. Όλοι μας παρέα.
Και απλά σκέφτομαι ότι πια άρχισε ένας νέος κύκλος για τη ζωή του, όπως και για τη ζωή της αδερφής μου. Σκέφτομαι ότι είμαι σε μία τελείως διαφορετική φάση. Και απλά έχω την αίσθηση ότι μου λείπουν. Μου λείπουν όλες εκείνες οι στιγμές που κυλιόμασταν και οι 3 στο κρεβάτι παλεύοντας.
Όμως ένα κεφάλαιο τελείωσε. Αρχίζει το επόμενο… :)

Άντε να μου ζήσουν και στα δικά σας οι ελεύθεροι :Ρ

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Να σου ζήσουν!! Πολύ γλυκά είναι όσα έγραψες...

Και εμένα μου λείπουν εκείνες οι μέρες που ήμουν μικρούλα κ εγώ σαν τις δικές μου. χαχα το τι έχουμε κάνει.. κ τώρα κ αυτά μεγάλωσαν. Και ομολογώ δεν θέλω να το παραδεχθώ..

Rohanne είπε...

Να σου ζήσουν και καλούς απογόνους!!
Είναι όμορφα και λίγο μελαγχολικά στους γάμους η αλήθεια είναι, κι εγώ είμαι η μικρότερη απ' όλα τα ξαδέλφια μου και γι' αυτά ακόμα είμαι μωρό xD
Φιλάκια! <3

Creepy Dreamer είπε...

Sleepless τι καλή :)

Ω, έχεις μικρά αδερφάκια, πόσο τέλειο <3 :) Να τα χαίρεσαι :) :Ρ

Little Dreamer είπε...

Συγκινήθηκα! :') :$
Να σας ζήσουν!! :D

Creepy Dreamer είπε...

Virgilia, δεν μου χες πει πως εισαι η μικρούλα της οικογένειας :Ρ
Φιλούμπες!

Creepy Dreamer είπε...

Little Dreamer, ευχαριστωωωωωωωωωωωωωωω :D

Ανώνυμος είπε...

Να σας ζήσουν! =)
Επιτέλους βρήκα χρόνο και διάβασα τις αναρτήσεις που είχα χάσει!
Πολύ ωραίες όλες!

Fleur είπε...

Πολύ ωραία ανάρτηση.<3
Να σας ζήσουν!:)

Creepy Dreamer είπε...

Georgina, ευχαριστωωωωωω <3

Να σαι καλα :)

Creepy Dreamer είπε...

Fleurάκι μου, τι καλή, ευχαριστω <3

Μαρ:U είπε...

Αχουυυ^_^ Να σας ζησουν καλεε!!:) Ειναι οντως πολυ συγκινητικηη στιγμη αυτη που εζησες!!
Ομορφο αρθρο περιπιμπτωντος!;)