Τέλειοι. Αυτό θέλουμε να είμαστε. Τέλειοι.Φτιάχνουμε τα μαλλιά μας. Τα βάφουμε. Τα ξυρίζουμε.
Προσέχουμε τι είδους ρούχα αγοράζουμε-είναι μάρκας ή όχι;
Γιατί το κάνουμε αυτό;
Για να τους κάνουμε να μας δουν.
Όμως ποιοι είμαστε εμείς μετά;
Κανείς. Αυτό είμαστε.
Ένας Κανείς. Κανείς αυτός που περπατά και μιλά.
Ένα κομμάτι υφάσματος και γυαλιστερής σκιάς.
Μία εικόνα. Ένα είδωλο. Ένα πουκάμισο αδειανό.
Ένα τίποτα.
Και ότι και αν κάνεις.
Και ότι και αν κάνεις νιώθεις αόρατος.
Σαν ένα κομμάτι από γυαλί πάνω σε μία τζαμαρία
Τόσο ασήμαντο ανάμεσα στα υπόλοιπα γυαλιά
Που κανείς δεν το κοιτά
Τι και αν προσπαθείς;
Ότι και αν κάνεις, είναι σα να σε έχουν καλύψει με ένα μανδύα
Ένα μανδύα αόρατο.
Και σε ακούει κανείς; Ακούει;
Η καρδιά σου.
Ναι, η καρδιά σου είναι αυτή που τόσο απελπισμένα ζητά βοήθεια.
Ζητά προσοχή.
Και σε προσέχουν.
Προσέχουν αυτό το κομμάτι υφάσματος και γυαλιστερής σκιάς.
Την εικόνα, το είδωλο.
Προσέχουν το τίποτα.
Προσέχουν αυτό το οποίο ποτέ σου δε θα γίνεις
Αυτό το οποίο δεν είσαι
Αυτό που έγινες για να γίνεις κάποιος
Και έγινες Κανένας.
Και κανείς δε βλέπει Εσένα.
Αυτό που Είσαι, τα χρώματα που είναι Εσύ.
Γιατί έχουν καλυφθεί από μία πλαστική τελειότητα
Γιατί έγινες Κανένας.
18 σχόλια:
Τελικά ξεχωρίζεις πιο πολύ, είσαι πιο όμορφος όταν απλά είσαι ο εαυτός σου. Όλα τα άλλα φτιασιδώματα είναι ψεύτικα κι εφήμερα...
Πολύ όμορφη ανάρτηση, φιλιά! <3
Μα γι'αυτό είσαι πραγματικά όμορφος, επειδή είσαι εσύ :)
Σε ευχαριστώ.
Φιλάκια καλή μου :*
Πολύ όμορφη ανάρτηση! Και αληθινή.
Μακάρι να μπορούσαμε να πιστέψουμε σε αυτό που είμαστε( χωρίς βέβαια να φτάνουμε στο άλλο άκρο). Ίσως αν δεν υπήρχε αυτό ο κόσμος να ήταν λίγο περισσότερο καλύτερος... Μονάχα λίγο. Αν απλά πιστέψεις σε αυτό που είσαι.
I'm beautiful in my way cause God makes no mistakes!! ;)
megalh koyventa ontws .... tha prepei na kanoume prospatheies na meinoyme o eaytos mas kai oxi kati allo .... idio ntysimo oles kai oloi .... idia diaskedash ... les kai h omoiogeneia thn ypokoylotyras mas anevazei ws anthrwpous .... ti na pei kaneis .... poly omorfh anarthsh ....
Ακριβώς τον ίδιο τίτλο έχει η πρώτη ανάρτηση ever στο μπλόγκ μου! :|
ΠΟΤΕ δεν θα γίνουμε τέλειοι. ΠΟΤΕ.
Και γιατί να γίνουμε τέλειοι?
Αφού ο άνθρωπος είναι προγραμματισμένος να βρίσκει πάντα ατέλειες και να τις διορθώνει..και οι ατέλειες είναι αμέτρητες,είναι όμως και αυτές που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε..αυτές που προσδίδουν τη λεγόμενη γοητεία κι έπειτα μπορεί να αφορούν είτε τον εσωτερικό κόσμο είτε την εξωτερική εμφάνιση.
Αυτές οι ατέλειες μας κάνει να ξεχωρίζουμε κι όχι ο συνδυασμός φανταχτερών υφασμάτων
Πολύ αληθινό!!
Καληνύχτα
xx
Πόσο δίκιο έχεις! Από που πηγάζει όμως αυτή η ανεξέλεγκτη μανία για τελειότητα; Πώς μπορεί κάποιος να ξεφύγει;
Καλημέρα!
Sleepless, σε ευχαριστώ.
Δεν πιστεύω πως αυτό μπορεί να αλλάξει, εξαιτίας αυτών που μας πλασάρουν. Δυστυχώς. :|
Δον Κιχώτη, συμφωνώ. Το λέω και στην ανάρτηση. Πιστεύω ότι όλη αυτή η ομοιογένεια μας κάνει τελικά ένα τίποτα...Δε μας ανεβάζει, το αντίθετο. Σε ευχαριστώ :]
CineFre@ak, μιλάς σοβαρά; Ο.ο
Απλά έβαλα αυτούς τους στίχους από το Gold Guns Girls των Metric γιατί απλά κόλλαγαν με το θέμα :|
Ποτέ, I know.
Ziggymars, ναι, αυτό ακριβως. Αυτές οι ατέλειες είναι το Είναι μας. Δυστυχώς όμως πιστεύω ότι θα φτάσει μία εποχή που όλοι θα κάνουν πλαστικές επεμβάσεις, θα βάφουν το δέρμα τους μπλε και τα μαλλιά τους ροζ επειδή το λέει η μόδα, για να είναι "τέλειοι" και αρεστοί...Τα λέμε.
Κωστή πάντα έχω δίκιο :Ρ
Δεν ξέρω από που πηγάζει. Μάλλον είναι κάτι που φύτεψαν στον εγκέφαλό μας όταν ήμασταν μικροί. Και να τα αποτελέσματα...
@Creepy, αν δεις και εγώ το κομμάτι αυτό έχω βάλει στο τέλος της ανάρτησης ΧD Αλλά στο κομμάτι έχει μόνο το "Is it ever gonna be enough?". Το "Ιs it ever gonna be perfect" δεν το έχουν οι στίχοι.χαχαχαχα.
Τυχαίο;;; :P
Το ξέρω ότι δεν το έχουν οι στίχοι, αλλά πετάει κάτι Perfect στο ενδιάμεσο του Is it ever gonna be enough, τουλάχιστον από ότι έχω ακούσει...
Δεν ξέρω, το κουλό είναι πως και η ανάρτησή σου από ότι είδα έχει παρεμφερές θέμα :Ρ Συμπτώσεις. :Ρ
Όλα τα παραπάνω ισχύουν και χαίρομαι πολύ που έχουμε αρχίσει και αναρωτιόμαστε, αμφισβητούμε τους εαυτούς μας και τα στερεότυπα..
Όπως πάντα πολύ όμορφο κείμενο, αφού εκφράζεσαι με αυτό το μοναδικό τρόπο*_*
Καλό σου βράδυ!
Γιατί το τίποτα κάνει πιο πολύ θόρυβο.... Ο "άδειος" είναι που φωνάζει... που κραυγάζει η εμφάνισή του να τον προσέξουν, που έχεις χίλιες δύο ανασφάλειες κρυμμένες μέσα του και τις καμουφλάρει απλώς με χρωματιστά μαλλιά, αργκό γλώσσα, αριστερίστικες ιδέες του συρμού ή είναι τρέντυ και κάνει ναό του το εφήμερο...
Όλα αυτά όμως δεν πρέπει να σε ανησυχούν καλή μου Creepy... Αυτά τα απομονώνουμε, τα συζητάμε για να μας περάσει και πολύ καλά κάνουμε και τέλος αδιαφορούμε. Το ίδιο θέλω να κάνεις κ εσύ.. Έχεις τόσο καλό εαυτό που αυτοί που "βλέπουν" καθαρά θα τον προσέξουν και θα το εκτιμήσουν σίγουρα...
Υ.Γ Πρώτη επίσκεψη και πρώτο σχόλιο και θα κάνω και άλλα στην από κάτω ανάρτηση! χιχιχιχιχι. Με την άδεια σου φυσικά... Πολλά πολλά φιλιά!
rainmaker's phantom, χαίρομαι που υπάρχουν συνομήλικοι που το ψάχνου εξίσου. ε ευχαριστώ πολύ :$
Ioanna μου, συμφωνώ και επαυξάνω και τα είπες τόσο λυρικά.
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια :]
Ελπίζω να περάσεις καλά στο μπλογκ μου :*
Δημοσίευση σχολίου