Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.
Και όσο σκέφτομαι ότι χθες ήμουν χάλια. Κάθισα και σκέφτηκα . Παρότι μπορεί μερικά άτομα να με αφήσουν, αυτή είναι η φυσική πορεία της ζωής. Κάποιοι θα σε πληγώσουν, κάποιοι θα σε προδώσουν. Κάποιοι όμως... θα σου χαμογελάσουν. Θα σου απλώσουν το χέρι και θα σε βοηθήσουν όταν το χρειάζεσαι. Ακόμα και αν δεν ξέρουν τι περνάς.
Ο φίλος... Τι είναι ένας φίλος για 'σενα; Κάποιος στο οποίο μιλάς περιστασιακά; Ή μήπως είναι κάτι πιο βαθύ; Πιστεύω πως είναι μία πολύ βαθιά σύνδεση ψυχών... Απλά να καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον, χωρίς κάποια κουβέντα. Με ένα βλέμμα μόνο.
Φίλος είναι κάποιος που είναι σαν το σπίτι σου. Κάποιος στον οποίο μπορείς να πας πάντα. Κάποιος που πάντα θα σε ακούει. Αυτό το ένα άτομο που σε ξέρει απ' έξω και ανακατωτά. Το άτομο που ξέρει όλες σου τις αδυναμίες και όλα σου τα ελαττώματα και ακόμα σε αγαπά. Δεν υπάρχουν τείχη περηφάνιας στην πραγματική, αληθινή φιλία. Όλα είναι ειλικρινή. Είναι μία σχέση που έχει χτιστεί πάνω σε αμοιβαία συναισθήματα. Αυτά της αγάπης και κυριότερα της εμπιστοσύνης. Ο φίλος είναι αυτός στον οποίο θα πεις τα προβλήματά σου, τις ανησυχίες σου και το πιο τρελά σου όνειρα και δε θα σε επικρίνει ποτέ του. Νοιάζονται για την καλή ψυχική και σωματική σου υγεία και γενικότερα θέλουν να σε βλέπουν καλά και δε σε ανταγωνίζονται. Δεν ζηλεύουν εάν επιτύχεις. Αντιθέτω, το γιορτάζουν μαζί σου. Ο αληθινός φίλος είναι κάποιος από τον οποίο έχεις προσδωκίες και εκείνος έχει για εσένα. Είναι οι άνθρωποι που πραγματικά θα σε στηρίξουν. Δεν είναι εδώ εξαιτίας σου ή εξαιτίας κάποιου άλλου λόγου, αλλά είναι πραγμαιτκά εδώ για 'σενα. Λόγω του δεσμού που έχει δημιουργηθεί μεταξύ σας. Σου αφιερώνουν το χρόνο τους. Οι φίλοι είναι αυτοί που μέσα στη σιωπή...σε καταλαβαίνουν...
Οι πραγματικοί φίλοι είναι για πάντα...
Τι και αν παραπατούμε και πέφτουμε και πληγωνόμαστε; Πάντα θα βρεθεί κάποιος που κρυβόταν και θα σου δώσει ένα χέρι για να σηκωθείς. Και παρότι σήμερα το να βρεις την βαθιά φιλία, τη φιλία που οι δεσμοί της δε σπάνε(εκτός και αν η θάλασσα χωριστεί στη μέση), πιστεύω στο θαύμα.
Όπως και χθες. Και χθες που εκείνος έβλεπε πως δεν ήμουν καλά. Είχα μόλις κάνει τη συζήτηση με το Γ.Π. Ήμουν έτοιμη να κλάψω. Και ο Γ.Ο. έκανε ό,τι χαμάρα μπορούσε για να με κάνει έστω να χαμογελάσω. Θάβαμε ηθοποιούς από ταινίες, με πείραζε για το ζωγραφικό μου ταλέντο και να πειράζει τα γράμματα στις φωτοτυπίες που μας είχε δώσει η κυρία Σ. για την έκθεση. Το κέφι δε μπόρεσε να μου το φτιάξει, αλλά έριχνα που και που κάποιο χαμόγελο. Και μαζί με τον κολλητό του, τον Μ.Π., υποσχέθηκαν να καούμε στην τριήμερη που θα πάμε από αύριο μέχρι και το Σάββατο.
Υπάρχουν μερικοί φίλοι που ίσως δεν είχες φανταστεί πως υπάρχουν. Που κρύβονταν. Κι όμως εκεί είναι. Μπροστά σου.
