Σας έχω βαρεθεί. Απίστευτα πολύ. Δηλαδή τι πρέπει να κάνω; Ξεσκίζομαι στο διάβασμα ρε φίλε, έχασα 2 κιλά σε 2 βδομάδες επειδή διαβάζω και δεν τρώω, και θα συνεχίσω να χάνω κι άλλα λόγω άγχους και ζέστης. Και προφανέστατα επειδή δεν ξέρω να μαγειρεύω τέλεια και με παρατάτε μόνη μου σπίτι επειδή του έσκασε του αδερφού μου να παντρευτεί φέτος. Κατανόηση ναι. Υπομονή ναι. Αντοχή ναι. Αλλά μέχρι ένα σημείο. Δε μπορείς να με βάζεις να ακυρώνω συνεχώς μαθήματα για τόσο βλακώδη πράγματα όπως τα κοσμήματα που θα πρέπει να βάλω επειδή είμαι αδερφή του γαμπρού.
Δεν. σας. καταλαβαίνω. Γράφω άσχημα στα διαγωνίσματα; ‘Μας απογοήτευσες. Είσαι άχρηστη. Άχρηστη. Ένα τίποτα.’. Γράφω άπταιστα στο γνωστό ξέρω ‘γω, 11.4/12; Σηκώνετε αδιάφορα τους ώμους. ‘Μπορείς και καλύτερα’. Τι θέλετε;
Εγώ δε μπορώ παραπάνω. Έχω ορισμένες δυνατότητες και έχω βαρεθεί να ασχολείστε συνεχώς με τον εαυτό σας και να με έχετε γραμμένη να μην πω πού και να ζητάτε συνεχώς κι άλλο κι άλλο κι άλλο.
Δεν έχω κάνει ποτέ μου κοπάνα στο σχολείο, δεν τόλμησα ποτέ να βγω βόλτα με αγόρι, έστω και φιλικά, μήπως ακουστεί στην Άρτα ότι έχω βρει αγόρι, γίνομαι η κακιά και το φυτό της τάξης επειδή δεν κάνω μαζική κοπάνα με τους άλλους και εν τέλει τι καταλαβαίνω; Έχω γίνει ένα τίποτα. Δεν έχω καθόλου ευχάριστες εμπειρίες από το σχολείο, μία χαρούμενη ανάμνηση. Και όλα αυτά για να κάνω χαρούμενους εσάς, για να γίνω αυτό που θέλατε, αυτό που δεν ήταν τα αδέρφια μου, για τα οποία τρέφετε τόση αδυναμία :|
Δε με ενδιαφέρει που νοιάζεστε τόσο για αυτά, αλλά τουλάχιστον αφήστε με να χαράξω πλέον τη δική μου πορεία. Τη δική ΜΟΥ. Χωρίς να μου απαγορεύετε το μάθημα, το διάβασμα, χωρίς να είστε απλά τόσο επικριτικοί. Το μισώ, το απεχθάνομαι και απλά δε θέλω να ξανακλάψω για ΕΣΑΣ.
Γιατί εσείς δεν ξέρετε τίποτα. Δεν ξέρετε τίποτα για μένα. Δεν ξέρετε ότι έχω αγαπήσει, έχω πληγωθεί, έχω κάνει κακό στον εαυτό μου, έχω γελάσει μέχρι δακρύων και πάλι από την αρχή. Έχω γίνει μία ξεχωριστή προσωπικότητα. Και μαντέψτε. Δεν είμαι σαν ΕΣΑΣ. Δεν είμαι σαν τα αδέρφια μου. Είμαι άλλο άτομο.
Και έχω δικά μου όνειρα. Δε θα σας αφήσω να μου τα καταστρέψετε, όχι τώρα που ετοιμάζομαι για το τελικό μου βήμα. Δε θα σας αφήσω να με κάνετε δυστυχισμένη και αυτή τη χρονιά. Σας βαρέθηκα.
15 σχόλια:
Εσύ αποφασίζεις για τον εαυτό σου ανεξάρτητα από τη γνώμη εκείνων, σε λογικά και ώριμα πλαίσια πάντα.
Απλά καταλαβαίνω απόλυτα πως νιώθεις=|
Το "καταλαβαίνω" ακούγεται φτωχό, ακόμη κι αν ισχύει οπότε δεν πρόκειται να το πω αυτή τη φορά.
"Και όλα αυτά για να κάνω χαρούμενους εσάς, για να γίνω αυτό που θέλατε, αυτό που δεν ήταν τα αδέρφια μου, για τα οποία τρέφετε τόση αδυναμία :|"
Αυτό είναι το λάθος σου. Το λάθος μας.
rainmaker's phantom, δεν αποφάσιζα εγώ ποτέ μου, ευτυχώς ή δυστυχώς. Και αυτό ήταν ένα μεγάλο, τεράστιο λάθος...
Οι περισσότεροι πιστεύω ότι καταλαβαίνουν...
Liz, ξέρω ότι είναι λάθος. Αλλά είναι αργά πια για να γίνει κάτι έτσι δεν είναι;
Το ξέρω... Το ξέρουμε...
Πραγματικα αυτο το κειμενο ειναι λες και το γραψα εγω;0
Ολα αυτα που νιω8εις,νιω8ω!
Πρεπει να σταματησουμε να κανουμε πραγματα για να ευχαριστησουμε τους αλλους....;)
Απόλυτα καταλαβαίνω τι νιώθεις:|
Σταμάτα να ευχαριστείς τους άλλους και κάνε κατι για τον εαυτό σου. Πρέπει να απολαμβάνεις κάθε στιγμή. Κάνε κοπάνα, βγες έξω επειδή θέλεις να το κάνεις και αν πάλι σου το απαγορεύουν μην κολόσεις. Εσύ κρατας στα χέρια τη ζωή σου. Σου ανήκει και έχεις το δικαίωμα να την κάνεις ότι θέλεις:)
Ξέσπασε και μίλα..απλά κάνε κάτι;) Πάρε τη ζωή στα χέρια σου;)
Αν είσαι εσυ ευχαριστημένη με τον εαυτο σου μην υπολογίζεις τους άλλους, μην τους ακούς, επειδή θέλουν να γίνεις κάτι που εσύ δεν θέλεις..κλείσε τα αυτιά σου. Μην μείνεις αδρανής!
*Ελπίζω να βοήθησα:D
Μαγικο ραβδι;) όπως προείπα, οι περισσότεροι έτσι νιώθουν :|
Πρέπει να το κάνουμε, ναι... ~_^
Mix Mix* είναι λίγο αργά φέτος για κοπάνες και ξενύχτια, έτσι δεν είναι..; :rolls here eyes: Στην Γ' Λυκείου δεν τα κάνεις αυτά...
Τέλος πάντων... ευχαριστω για τις συμβουλές :) It helped. C:
Βασικά ξέσπασε. Φώναξε. Μία, δύο, κάποια στιγμή θα καταλάβουν ότι κι εσύ άνθρωπος είσαι, δεν είσαι ρομπότ. Όσο τα κρατάς μέσα σου και δεν τους αφήνεις να το δουν χειρότερα είναι :/
Φιλάκια και υπομονή <3
Ακριβώς και καταλαβαίνουν οι περισσότεροι επειδή είναι συνηθισμένο στην ηλικία αυτή..
Καλό βράδυ!
Κουράγιο εύχομαι και υπομονή..
Δεν έχω κάτι άλλο να πω.
Απλώς προσπάθησε να πάρεις τις δικές σου αποφάσεις χωρίς να τους υπολογίζεις. Ίσως σου είναι δύσκολο στην αρχή αλλά κάποια μέρα θα τα καταφέρεις και θα αισθανθείς μεγάλη ανακούφιση..
Virgilia, εντάξει νομίζω ότι κατάλαβες πως γενικότερα δε φωνάζω :Ρ
Αλλά ντάξει, θα δείξει ^_^
Φιλια :*
rainmaker's phantom, όλοι οι γονείς είναι κομπλεξικοι μάλλον...
Krist. μάλλον έχεις δίκιο. Πρέπει κάποια στιγμή να πάρω τα πράγματα στα χέρια μου.
Τα λεμε!
Αχχ καλή μου μακάρι να μπορούσα ( το έχω ξαναπεί το ξέρω) να τα φτιάξω όλα με ένα μαγικό ραβδί. Τουλάχιστον ξέρεις ότι είσαι ξεχωριστή , γιατί ΈΙΣΑΙ και αναγνωρίζεις τις επιτυχίες σου. Δεν έχει σημασία αν οι άλλοι δεν το βλέπουν! Εσύ προσπάθησες , εσύ διάβασες και εσύ τα κατάφερες! Αν λοιπόν εκείνοι δεν μπορούν να το δούν κρίμα για αυτούς. Γιατί έτσι κ αλλιώς εσύ την επιτυχία την κέρδισες! Και την κέρδισες με το σπαθί σου. Μη το βάζεις κάτω λοιπόν και όποιος προσπαθεί να σε ρίξει πρέπει να αντισταθείς και να προχωρήσεις. ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ να σε αποσπά φέτος! Είναι η χρονιά σου!!!! Ξέρω ότι μπορείς να τα καταφέρεις και πρέπει να το ξέρεις κ εσυ. Το έχεις αποδείξει στον εαυτό σου άπειρες φορές!
Προχώρα και άσε πίσω σου τα αγκάθια. Ζήσε τη ζωή σου και μην την χαλάς για άλλους!
Σ'αγαπώ πολύ <3 ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ!
Δημοσίευση σχολίου