Διπλοδαύλι, οργή και ζάλη,
βράζε, κόχλαζε τσουκάλι.
βράζε, κόχλαζε τσουκάλι.
Ήρθε το Χάλογουιν! Τι; Μη με κοιτάτε με τα φρύδια σηκωμένα 3 εκατοστά, λατρεύω αυτό το έθιμο, θα μετοίκιζα δια παντός στην Αγγλία άνετα μόνο για να ντύνομαι στις 31 Οκτωβρίου και να παίζω apple bobbing. :Ρ
Πλάκα-πλάκα πέρασε ο καιρός. Αύριο είναι 1η Νοεμβρίου. Νιώθω συχνά τους κόμπους να ανεβαίνουν από το στομάχι στο λαιμό, δε μπορώ να φάω, αγχώνομαι, διαβάζω πολύ, πετάω τα βιβλία πέρα από τα νεύρα μου, ξαναδιαβάζω. Ούτε όρεξη να ζωγραφίσω δεν έχω, πράγμα που σημαίνει πως τα πράγματα είναι άσχημα… :/
Τελειώνουμε 2 Δεκεμβρίου την ύλη στην Ιστορία, 13 Δεκεμβρίου τα Αρχαία(Γνωστό) και κάπου εκεί γύρω τα Μαθηματικά, την ΑΟΘ και τα Κείμενα. Και νιώθω τον κόμπο να μεγαλώνει, όλο και να μεγαλώνει.
Οκ, τα πάω καλά στα διαγωνίσματα, μπορώ και παραπάνω και προσπαθώ να μην αφήνω κενά και να είμαι διαβασμένη στην εντέλεια στην καθημερινή εξέταση αλλά βλέπω πως δεν είναι αρκετό. Θέλει και άλλο και άλλο και τόσο παραπάνω διάβασμα που εγώ απλά αδυνατώ να κάνω, καθώς απλά δεν αντέχω. Δεν αντέχω να κάθομαι μέχρι τις τρεις κάθε βράδυ. Δεν αντέχω να έχει ο κάθε καθηγητής στο σχολείο, σε μάθημα ΓΕΝΙΚΗΣ απαιτήσεις, ενώ έχω τόσα άλλα. Δεν αντέχω να διαβάζω για 5-6 πρόχειρα την εβδομάδα(σχολείο + φροντιστήριο). Δεν το αντέχω. Ξέρω ότι είμαι εγωίστρια και ότι γκρινιάζω, γιατί και άλλοι τόσα έχουν και άλλα παιδιά δεν έχουν καν την πολυτέλεια να πάνε φροντιστήριο, αλλά δεν αντέχω τόση πίεση, είμαι στα πρόθυρα της κατάρρευσης. :/
Δεν ξέρω αν θα τα βγάλω πέρα. Βλέπω πως αυτό που κάνω δεν είναι αρκετό. Και θα καταλήξω να πληγώσω τους πάντες γύρω μου. Τους γονείς μου, τα αδέρφια μου, της καθηγήτριές μου, που κάνουν τόσο κόπο και εν τέλει εμένα, γιατί πραγματικά προσπαθώ. Αλλά δεν είναι αρκετό, σωστά;
21 σχόλια:
Έλα βρε γλυκό μου μην σκέφτεσαι έτσι. Σκέψου λογικά. Διαβάζεις και διαβάζεις και διαβάζεις! Αυτό δεν πάει χαμένο!! Ό,τι κ αν κάνεις είναι πολύτιμο. Άκου , εγώ είμαι 2α φέτος και έχω τρομάξει οπότε καταλαβαίνω ότι εσύ έχεις κάθε δίκιο να φοβάσαι όμως δεν πρέπει να το κάνεις. Μην μένεις μέχρι αργά γιατί την επόμενη μέρα δεν θα έχεις αντοχές και φυσικά με τον καιρό κάποια στιγμή δεν θα αντέξεις. Κάνε διαλείμματα! Βάλε και την ξεκούραση στο πρόγραμμα. Είναι εξίσου σημαντική. Και μην ανησυχείς εγώ πιστεύω σε σένα. Και είμαι σίγουρη πως και οι άνθρωποι γύρω σου πιστεύουν σε σένα! Γιαυτό πίστεψε και συ! Θα τα καταφέρεις βρε!!! ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ!! Το αξίζεις! Άλλωστε θα ανταμειφτείς για τους κόπους έχεις κάνει! Ηρέμησε λίγο και δες το όσο πιο χαλαρά μπορείς. Το ξέρω δεν είναι εύκολο και ίσως να μιλώ για μια ουτοπία αλλά το άγχος δεν βοηθά όταν ξεπερνά το όριο. Άντε σταμάτα να σκεφτεσαι έτσι γιατί μετα αγχώνεις και μας τα μικρούλια που μας περιμένει το χάος σε ένα χρονo... Αλήθεια ηρέμησε. Και μη λες πως δεν είναι αρκετό. Απλά συνέχισε να προσπαθείς. Ξέρεις.. φέτος ήταν η πρώτη χρονιά που έκανα άγνωστο. Το λάτρεψα αλλά από την πρώτη μέρα κιόλας ένιωσα τόσο μα τόσο αγχωμένη. Αρχικά σκεφτηκα ότι είναι επειδη είναι πρώτη επαφη κλπ κλπ αλλά μετά τα μαθήματα συνεχίζονταν και κάθε φορά που αυτός ο καθηγητής έμπαινε στην τάξη και αρχίζαμε το μάθημα ένιωθα ότι δεν μπορούσα να αναπνεύσω! Στα τεστ ακόμα δακρύζω και με το ζόρι κρατιέμαι μη καταρεύσω, πανικοβάλλομαι και μέχρι να ηρεμήσω και να αρχίσουν να μου έρχονται έχω χάσει τη μισή ώρα. ( και είμαι ακόμα 2α φαντάσου...) Τέλοσπάντων ο συγκεκριμένος καθηγητής είναι πως να το πω... πολύ καλός πάρα πάρα πολύ καλός αλλά έχει μια ταχύτητα. Μια ταχύτητα που εγώ δεν είναι ξανασυναντήσει και που με αγχώνει. Πρέπει συγχρόνως να προσέχω , να καταλαβαίνω αλλά και να γράφω. Δεν έχει πια στράτα στρατούλα. Τώρα προχωρούν και πρέπει να πας μαζί. Μια μέρα δεν άντεξα και πήγα και του μιλησα. Μου φαινόταν κάθε φορά πολύ αγχωμένος και έτσι μπορούσα εξηγήσω την "ταχύτητα" του. Τον ρώτησα λοιπόν αν αγχώνεται.. Με κοίταξε με απορία και με ρώτησε τι εννοω αλλά στην πραγματικότητα απεφυγε την ερώτηση. Μετά το γύρισε σε μένα. Του απάντησα ότι αγχώνομαι και μετά από αυτό άρχισε να μου αναλύει πως ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ. Μου λέει" Προσπαθείς?" του λέω "ναι" και λέει" τότε δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα! Όποιος προσπαθεί δεν θα αποτύχει. Και όποιος σου πει το αντίθετο είτε σου ψέμματα είτε δεν έχει προσπαθήσει ποτέ." Είπε και άλλα ωραία αλλά αυτό ήταν που μου έμεινε πιο πολύ. Μη φοβάσαι λοιπόν. Απλά συνέχισε να προσπαθείς!
Πολλά φιλάκια <3
Καλό σου βράδυ αγχωμένο κοριτσάκι :P
Σε νιώθω πραγματικά! Τις ίδιες ακριβώς σκέψεις κάνω και εγώ. Αλλά ξέρεις κάτι; Το έχουν κάνει τόσοι πριν από εμάς και θα το κάνουν άλλοι τόσο μετά από εμάς. Δεν είμαστε η εξαίρεση που δεν θα τα καταφέρει.
Είναι άπειρα, οκ. Απλά σκέψου πως δεν γίνεται να τα εμπεδώσεις από τώρα. Διαβάζω κάτι και την επόμενη βδομάδα το ξεχνάω >.< ΕΙΝΑΙ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟ. Αλλά θα δεις, με επαναλήψεις θα τυπωθούν καλά στο μυαλό σου. Και αυτό το παρατήρησα με τις επαναλήψεις για τα γραπτά διαγωνίσματα. Σκέψου πως έρχονται -διακοπές- Χριστουγέννων, οπότε θα έχεις κάποιες μέρες να αφιερωθείς στην εμπέδωση της ύλης ;)
Καλή μας δύναμη! Το υπερβολικό άγχος μόνο βλάπτει, τίποτε άλλο! Συστηματικό διάβασμα, να στροφάρει το μυαλό, επειδή η πολύ παπαγαλία μάς έχει αποτελειώσει, και όλα ΕΥΕΛΠΙΣΤΩ να πάνε καλά!
Και αν όχι, τουλάχιστον θα είσαι ΚΑΛΑ με τον εαυτό σου ;)
Α! Κάποιος είπε πως "όταν όλα σου έρχονται εύκολα, κάτι κάνεις λάθος!"
Ή κάτι τέτοιο. ;)
Ομορφο και αληθινο αρθρο, σπανιζουν.
Συμφωνω πως οι καθηγητες της γενικης εχουν τεραστιες απαιτησεις. Και ναι, το διαβασμα μας εχει αγχωσει και μας εχει κουρασει ολους.. Ομως θελει κοπο και κουραγιο για να πετυχεις τους στοχους σου,σωστα? Wild Rose, χαρηκα, και σου ευχομαι τα καλυτερα.:)
Sleepless, οκ ξέρω, απλά πιστεύω πως δεν προσπαθώ αρκετά. :/ Θέλει και άλλο διάβασμα. Ελπίζω να τα καταφέρω, θα δείξει ^_^
Πας καλά; :Ο ΜΗΝ αγχώνεσαι στο άγνωστο. Αγχώσου για οτιδήποτε άλλο. Το άγνωστο είναι...άγνωστο...Είναι απρόβλεπτο, οπότε μην το φοβάσαι ;)
Φιλιά και καληνύχτα!
CineFre@k, αχ, ναι, σε νιώθω απόλυτα, ειδικά αυτή η Ιστορία πανάθεμά τη, θάνατος είναι :/
Το υπερβολικό άγχος είναι αποτέλεσμα συνεχούς γονεϊκής καταπίεσης τα προηγούμενα έτη, δεν μπορώ έυκολα να το αλλάξω, προσπαθώ όμως :/
Ελπίζω να τα πάμε καλά. Εξάλλου ξέρεις τι; Τα outsiders νικάνε πολλές φορές τα φαβορί ;)
Wild Rose, χάρηκα παρομοίως, Creepy Dreamer. =]
Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτησή μου ^_^
Ναι υποθέτω αυτή η κούραση θα βγει σε καλό αν του χρόνου είμαι στο μέρος που αγαπώ πιο πολύ από όλα... :) Ευχαριστώ για τα θετικά λόγια ^_~
ΑΠΛΑ ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ ΜΕΤΑΑ;D
το γεγονος οτι οι κοποι σου 8α ανταμοιφτουν κι ολα αυτα τα χρονια σχολειου-φροντιστηριου δεν 8α πανε χαμενα..:)
OMG,με άγχωσες και εμένα τώρα που διάβασα την αναρτησή σου.:|
Θα περάσει τόσο γρήγορα που ούτε καν θα το καταλάβεις.
Και του χρόνου θα τα λέμε πάλι τέτοια εποχή και θα έχουμε πετύχει και οι δύο τον στόχο μας.:)
Γιατί πήρες Μαθηματικά και όχι Βιολογία?:P
Σε ενδιαφέρει 5ο πεδίο?
Και εγώ λατρεύω το Χαλουιγν και κάθε χρόνο το γιορτάζω με μια φίλη μου.:D
Φιλιαααα!
καταρχήν, ηρέμησε.
μην κάνεις τέτοιες σκέψεις! λίγοι μήνες είναι, θα περάσουν... το Δεκέμβριο θα έχεις τελειώσει την ύλη. μέχρι το Μάιο θα κάνεις 1000 επαναλήψεις και θα εντυπωθούν τέλεια όλα στο μυαλό σου...! :)
απλά προσπάθησε να ξεκουράζεσαι όποτε βρίσκεις χρόνο και να τρέφεσαι σωστά και να χαμογελάς! όλα τα άλλα θα πάνε καλά! :D
Mαγικο ραβδι;) μακάρι να είναι έτσι!
Φλεράκι μου, μη μου αγχώνεσαι, εσύ τα ξέρεις ήδη :D
Αχ, μακάρι να το λέμε!
Μισώ την παπαγαλία, λατρεύω τα μαθηματικά, η βιολογία δεν ήταν για εμένα, απλά :Ρ
Kisses :*
Αγανακτισμένη Έφηβη, μακάρι να είναι όπως τα λες :D
Το κάνω ήδη αυτό xD Ευχαριστώ για τις συμβουλές!!!!
Τι είναι αυτά που λες; ο.Ο Κοίτα, θα σου πω κάτι... και μπορεί τώρα να μη σου ακουστεί λογικό, αλλά είναι αληθινό... Δεν είναι όλη σου η ζωή αυτή η τάξη. Ναι, είναι σημαντικό να πάς καλά στην Γ'λυκείου και να σκίσεις στις πανελλήνιες αλλά δε θα εξοντωθείς γι'αυτό!
Προέχει η υγεία σου. Και ξέρεις κάτι; Θα τα καταφέρεις! Το υπερβολικό διάβασμα σημαίνει αποτυχία.
Πιστεύω σ'εσένα! Πίστεψε κι εσύ στον εαυτό σου!
Φιλάκια! <3
Weird Fairy, ακριβώς επειδή έχω χαραμίσει κάμποσα χρόνια πάνω σε μία καρέκλα δεν αντέχω στη σκέψη πως δεν θα τα καταφέρω...:/ Ελπίζω να πετύχω πάντως =] Ευχαριστώ για τα λόγια σου! Φιλακια :*
Έτσι νιώθω και εγώ πολλές φορές :/
Άκου ένα τραγούδι να ηρεμήσεις κάθε φορά που σε πιάνει. Εγώ αυτό κάνω γιατί ξέρω μέσα μου ότι μπορώ να τα καταφέρω. Και εσύ το ξέρεις. Κάνε την υπέρβαση και διάβασε μέχρι τις 2 ή διάβασε ένα ολόκληρο σαββατοκύριακο αλλά μην το κάνεις όλα τα σαββατοκύριακα του μήνα. Κάντο μία φορά τον μήνα. Και μην κάθεσαι κάθε μέρα μέχρι τις 2. Θα καταρρεύσεις πριν καν το καταλάβεις! Επειδή ξέρω πως νιώθεις και επειδή το έχω σκεφτεί παααααααρα πολύ για εμένα, νομίζω ότι ΔΕΝ είναι καν αναγκαίο να καθίσεις ούτε μία μέρα μεχρι τις 2, πραγματικά. Απλά κοίτα να κάνεις καλή δουλειά το ΣΚ. Εγώ αυτό προσπαθώ!
Φιλιά!
Κωστή, διαβάζω και το ΣΚ. Πολύ. Βγάζω την ύλη μέχρι και την Τετάρτη. Αλλά θέλει κιάλλο. :/
Τα λέμε και μην κλέβεις την playlist μου!
Γιατί τέτοια ανησυχία και τόσο χαμηλός αυτοσεβασμός..;
Δεν θα σου πω "ξεκόλλα" ή "έλα βρε". Εν καιρώ θα σε βρεις. :)
καλή σ επιτυχια πρώτα απ' όλα.. ^
δε θέλει άγχος.. πίστεψε στον εαυτό σου και θα καταφέρεις^ δεν ειναι ανάγκη να είσαι όλη μέρα πάνω απο ένα βιβλίο.. κάνε πράγματα που σ ευχαριστούν, φτιάξε ένα πρόγραμμα στ μέτρα σου... λίγοι μήνες είναι και θα περάσουν :) μετά θα νιώθεις περίφανη για ότι καταφερες και θα σ έχουν μείνει μόνο γλυκές και ευχάριστες αναμνήσεις^
Creep. Σου εξήγησα γιατί...:/
Δaνaη μακάρι να γίνουν όλα έτσι....:)
Δημοσίευση σχολίου